29 Δεκεμβρίου 2012

Γ15 ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ



ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ.......
                                        ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ....

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2013....TΥΠΙΚΟΝ


1
ΜΗΝ Ι Α ΝΟ Υ Α Ρ Ι Ο Σ
ἔχων ἡμέρας τριάκοντα καὶ μίαν
῾Η ἡμέρα ἔχει ὥρας 10 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 14
1. Τρίτη. † Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Βασιλείου ἀρχιεπισκόπου Και-
σαρείας Καππαδοκίας τοῦ μεγάλου (†379).
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ»· κον-
τάκιον «῾Η παρθένος σήμερον»· ἀπόλυσις «῾Ο ἐν σπηλαίῳ
γεννηθείς...»
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Eἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα» τῆς ἑορτῆς
«Συγκαταβαίνων ὁ σωτὴρ» (δὶς) καὶ «Οὐκ ἐπῃσχύνθη»
(ἅπαξ), καὶ τοῦ ἁγίου Βασιλείου 3 προσόμοια «῾Ο ἐπωνύμως
κληθεὶς» κ.λπ., Δόξα, τοῦ ἁγίου «Σοφίας ἐραστής», Καὶ νῦν,
τῆς ἑορτῆς «Συγκαταβαίνων ὁ σωτήρ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ
ἀναγνώσματα .
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 ἰδιόμελα τοῦ ἁγίου μετὰ στίχων εἰς τὰ 2
τελευταῖα: α) «Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη
Εἰς τὰς ἑορτασίμους ἡμέρας μετὰ τὴν εἴσοδον (καὶ τὰ ἀναγνώσματα) τοῦ
ἑσπερινοῦ προβλέπεται συχνάκις ἡ τέλεσις λιτῆς, ὑπάρχουν δὲ καὶ στιχηρὰ ἰδι-
όμελα δι᾿ αὐτήν· εἰς τοὺς ἐνοριακοὺς ναοὺς ὅμως εἴθισται νὰ μὴ τελῆται λιτὴ ἐν
τῷ ἑσπερινῷ, τὰ δὲ ἰδιόμελα αὐτῆς νὰ ψάλλωνται τὸ πρωὶ εἰς τὸ μεσονυκτικόν,
κατὰ τὰς διατάξεις τοῦ Τ.Μ.Ε..
τῆς καρδίας μου σύνεσιν», β) «Στόμα δικαίου μελετήσει σο-
φίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν», Δόξα, τοῦ ἁγίου
«῾Ο τὴν χάριν τῶν θαυμάτων», Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς «Οὐκ ἐπῃ-
σχύνθη».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν», Δόξα, Καὶ νῦν, «Μορ-
φὴν ἀναλλοιώτως».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ σαρκὶ περιτμηθῆναι κα-
ταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν, Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς
Θεὸς ἡμῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ στιχηρὰ ἰδι-
όμελα τῆς λιτῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, τρισάγιον κ.λπ. καὶ τὸ
ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς «Μορφὴν ἀναλλοιώτως».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ-
ριος» ἀπολυτίκια «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ
νῦν, «Μορφὴν ἀναλλοιώτως».
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἶτα τὸ α΄ ἀντίφωνον τῶν
ἀναβαθμῶν τοῦ δ΄ ἤχου, καὶ τὸ ἀποστολικὸν προκείμενον
(Τ.Μ.Ε. 1η Ἰαν. §2) «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος
αὐτοῦ καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτοῦ»
μετὰ στίχου «Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ
χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα».
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ὄρθρου, «῾Ο μὴ εἰσερχόμενος» (ζήτει τῇ 13ῃ
Νοεμβρίου)· ὁ ν΄ ψαλμὸς χῦμα, Δόξα, «Ταῖς τοῦ ἱεράρχου»,
Καὶ νῦν, «Ταῖς τῆς Θεοτόκου», ὁ στίχος «Ἐλέησόν με, ὁ Θε-
ός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου» καὶ τὸ ἰδιόμελον «᾿Εξεχύθη ἡ χά-
ρις ἐν χείλεσί σου».
ΚΑΝΟΝΕΣ, τῆς ἑορτῆς (μετὰ τῶν εἱρμῶν) μετὰ στίχου «Δό-
ξα σοι, ὁ Θεὸς» καὶ τοῦ ἁγίου μετὰ στίχου «Ἅγιε τοῦ Θεοῦ»·
ἀπὸ γ΄ καὶ ϛ΄ ᾠδῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ διπλαῖ* «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα» καὶ
«Στείβει θαλάσσης». Εἶτα ψάλλεται ἡ θ΄ ᾠδὴ ἀμφοτέρων τῶν
κανόνων μετὰ τῶν μεγαλυναρίων, καὶ ἐν τέλει οἱ δύο εἱρμοὶ
τῆς θ΄ ᾠδῆς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν...] ᾿Απο-
ρεῖ πᾶσα γλῶσσα» καὶ «[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν λυτρω-
σαμένην...] ῍Ω τῶν ὑπὲρ νοῦν».
Ἐξαποστειλάρια, αἶνοι κ.λπ. ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία
μεγάλη, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «Μορφὴν ἀναλλοιώτως».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα τὰ τῆς ἑορτῆς.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ
Θεοῦ, ὁ σαρκὶ περιτμηθείς, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Μορφὴν ἀναλλοιώ-
τως», «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ· κοντάκιον «῾Ο
τῶν ὅλων Κύριος» (ζήτει μετὰ τὴν γ΄ ᾠδήν). Τρισάγιον.
* Αἱ διπλαῖ καταβασίαι ψάλλονται ὑπὸ ἀμφοτέρων τῶν χορῶν ὡς ἀκο-
λούθως· ᾿ῼδὴ α΄ δεξιός, ἰαμβικὴ α΄ ἀριστερός.
᾿ῼδὴ γ΄ δεξιός, ἰαμβικὴ γ΄ ἀριστερός, τέλος δεξιός.
᾿ῼδὴ δ΄ ἀριστερός, ἰαμβικὴ δ΄ δεξιός, τέλος ἀριστερός.
᾿ῼδὴ ε΄ δεξιός, ἰαμβικὴ ε΄ ἀριστερός, τέλος δεξιός.
᾿ῼδὴ ϛ΄ ἀριστερός, ἰαμβικὴ ϛ΄ δεξιός, τέλος ἀριστερός.
᾿ῼδὴ ζ΄ δεξιός, ἰαμβικὴ ζ΄ ἀριστερός, τέλος δεξιός.
᾿ῼδὴ η΄ ἀριστερὸς μετὰ τοῦ «Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν...», ἰαμβικὴ η΄ δεξιός.
᾿ῼδὴ θ΄ δεξιός, ἰαμβικὴ θ΄ ἀριστερός.
῾Απλούστερον· ἂς ἐνθυμῶνται οἱ ψάλλοντες ὅτι εἰς τοὺς εἱρμοὺς τοῦ α΄ κανό-
νος ὁ δεξιὸς ψάλλει τοὺς ἔχοντας περιττὸν ἀριθμὸν εἱρμοὺς (α΄, γ΄, ε΄, ζ΄, θ΄ ᾠδῶν)
καὶ ὁ ἀριστερὸς ὡσαύτως τοὺς ἔχοντας ἄρτιον ἀριθμόν (δ΄, ϛ΄ καὶ η΄ ᾠδῶν), εἰς
δὲ τοὺς εἱρμοὺς τοῦ β΄ κανόνος συμβαίνει τοὐναντίον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: 1ης ᾿Ιαν., «Βλέπετε μή τις
ὑμᾶς ἔσται» (Κολ. β΄ 8-12)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «῾Υπέστρεψαν
οἱ ποιμένες» (Λουκ. β΄ 20-21, 40-52).
Καθεξῆς ἡ λειτουργία τοῦ μεγάλου Βασιλείου. Εἰς τὸ
᾿Εξαιρέτως «᾿Επὶ σοὶ χαίρει». [Κατὰ τὸ Τ.Μ.Ε., εἰς τὰ δίπτυ-
χα, μετὰ τὸ «᾿Εν πρώτοις μνήσθητι», λέγεται τὸ παρὸν μεγα-
λυνάριον τοῦ ἁγίου·
Τὸν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ, μύστην τοῦ Δεσπότου,
τὸν φωστῆρα τὸν φαεινόν, τὸν ἐκ Καισαρείας καὶ Καππαδό-
κων χώρας, Βασίλειον τὸν μέγαν, πάντες τιμήσωμεν.]
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «Μορ-
φὴν ἀναλλοιώτως». Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ.
᾿Ακολουθία τῆς δοξολογίας ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου ἔτους
Μετὰ τὸ «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», ἀπολυτίκια:
τῆς ἑορτῆς «Μορφὴν ἀναλλοιώτως»,
καὶ τοῦ ἁγίου «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν»,
κοντάκιον τῆς ἰνδίκτου, ἦχος δ΄, πρὸς τὸ «῾Ο ὑψωθείς»,
«῾Ο τῶν αἰώνων ποιητὴς καὶ δεσπότης, ׀ Θεὲ τῶν ὅλων
ὑπερούσιε ὄντως, ׀ τὴν ἐνιαύσιον εὐλόγησον περίοδον ׀ σῴ-
ζων τῷ ἐλέει σου τῷ ἀπείρῳ, οἰκτίρμον, ׀ πάντας τοὺς λα-
τρεύοντας σοὶ τῷ μόνῳ δεσπότῃ ׀ καὶ ἐκβοῶντας φόβῳ·
Λυτρωτά, ׀ εὔφορον πᾶσι τὸ ἔτος χορήγησον».
Εὐθὺς ἡ δοξολογία (ἐπιλογὴ στίχων), μεθ᾿ ἣν αἱ ἑξῆς αἰτή-
σεις τῆς ἐκτενοῦς, τῶν χορῶν ψαλλόντων ἐκ περιτροπῆς ἀνὰ
ἓν τριπλοῦν «Κύριε, ἐλέησον», ἐξαιρέσει τῆς ἕκτης αἰτήσεως
«ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι», μεθ᾿ ἣν ψάλλουν αὐτὸ ἀνὰ δέκα
ἀμοιβαδὸν τετράκις, πραείᾳ τῇ φωνῇ.
«᾿Ελέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός...»
«῎Ετι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν εὐσεβῶν...»
«῎Ετι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν...»
«῎Ετι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ἔθνους, πάσης ἀρ-
χῆς καὶ ἐξουσίας ἐν αὐτῷ καὶ ἐν τῷ κράτει ἡμῶν, τοῦ κατὰ
ξηράν, θάλασσαν καὶ ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ καὶ
ὑπὲρ τοῦ Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν ἐπὶ πλέον συνεργῆσαι καὶ
κατευοδῶσαι αὐτοὺς ἐν πᾶσιν».
«῎Ετι δεόμεθα ὑπὲρ εὐκρασίας ἀέρων, εὐφορίας τῶν καρ-
πῶν τῆς γῆς, καὶ καιρῶν εἰρηνικῶν καὶ ὑπὲρ τοῦ εὐλογηθῆ-
ναι τὸν νέον ἐνιαυτὸν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου».
«῎Ετι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν ἐκκλη-
σίαν...»
«῎Ετι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ εἰσακοῦσαι...»
«Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν» καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχήν:
Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐ-
ξουσίᾳ θέμενος, ὁ ἄναρχος καὶ ἀτελεύτητος καὶ ἐπέκεινα
παντὸς χρόνου νοούμενός τε καὶ ὑπάρχων, ὁ πάσης ἐκτὸς με-
ταβολῆς τε τῶν ὄντων καὶ ἀλλοιώσεως, ὁ τὸν πάντα χρόνον
τόν τε γεγονότα τόν τε ὄντα καὶ τὸν ἐσόμενον πληρῶν, ὁ ἐν
τῇ ἀφάτῳ σου μακροθυμίᾳ καταξιώσας ἡμᾶς εἰς νέον ἐνιαυ-
τὸν τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητός σου εἰσελθεῖν, αὐτός, παν-
άγαθε Δέσποτα, τὴν εἴσοδον ταύτην τῇ θείᾳ σου χάριτι εὐ-
λόγησον· ὄμβρους εἰρηνικοὺς πρὸς καρποφορίαν τῇ γῇ δώ-
ρησαι· τοὺς ἀέρας ὑγιεινοὺς καὶ εὐκράτους ἀνθρώποις τε
καὶ κτήνεσι κατασκεύασον· δὸς ἡμῖν ἐν εἰρήνῃ καὶ ὁμονοίᾳ
βεβαίᾳ τὸν κύκλον αὐτοῦ διελθεῖν, τῷ στεφάνῳ τῆς δόξης
τῶν ἀρετῶν κοσμουμένους, τῷ φωτὶ τῶν ἐντολῶν σου εὐσχη-
μόνως ὡς ἐν ἡμέρᾳ καλῶς ὁδεύοντας· τὸ εὐσεβὲς ἡμῶν ἔθνος
τῇ δυνάμει σου κραταίωσον· τὴν νεότητα παιδαγώγησον· τὸ
γῆρας περικράτησον· τοὺς ὀλιγοψύχους παραμύθησον· τοὺς
ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε· τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγα-
γε καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου ᾿Εκκλησίᾳ, ἣν τῇ θείᾳ σου χάρι-
τι καλῶς διαφύλαξον· λάλησον ἀγαθὰ ἐν ταῖς καρδίαις τῶν
ἀρχόντων ἡμῶν, ἐνίσχυσον καὶ ἐνδυνάμωσον αὐτούς τε καὶ
τὸν φιλόχριστον ἡμῶν στρατόν· ἐλθέτω ἐφ᾿ ἡμᾶς, Κύριε, ἡ
βασιλεία σου, βασιλεία ἀγάπης, χρηστότητος, δικαιοσύνης
καὶ εἰρήνης, καὶ ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδί-
ᾳ ὑμνεῖν σε καὶ δοξάζειν σε τὸν ἐν Τριάδι ἄναρχον καὶ αἰώ-
νιον Θεὸν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
῾Ο χορὸς «᾿Αμήν», ὁ ἱερεὺς τὴν ἀπόλυσιν, ὡς εἰς τὸν ἑσπε-
ρινόν, καὶ τὸ «Δι᾿ εὐχῶν».
Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ τῆς ἑσπέρας τῆς σήμερον λέγονται εἰς πάσας τὰς
τακτικὰς ἀκολουθίας οἱ εἰς τὸ Μηναῖον εὑρισκόμενοι προεόρτιοι ὕμνοι
τῶν Φώτων, οἵ τινες ἀναπληροῦν ἐν ταῖς καθημεριναῖς τοὺς ὕμνους τῆς
Παρακλητικῆς, δι᾿ ὃ καὶ σχολάζει αὕτη μέχρι τῆς 14ης τοῦ μηνὸς πλὴν
τῶν Κυριακῶν.
2. Εἰς τοὺς ἑσπερινοὺς τῶν προεορτίων ἡμερῶν ψάλλονται μετὰ τὸ
«Νῦν ἀπολύεις» οἱ διὰ τὰ ἀπόδειπνα κανόνες τοῦ Μηναίου (βλέπε
Τ.Μ.Ε., Δεκ. 25 §23), μεθ᾿ οὓς λέγεται τὸ τρισάγιον.
3. Διὰ τὰς ἀκολουθίας τῶν προεορτίων καὶ τῶν μεθεόρτων καθημερι-
νῶν βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς «γενικὰς τυπικὰς διατάξεις» §§52-63. 4. Ἀπὸ 2 μέχρι 5 ᾿Ιανουαρίου, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, ψάλλονται κα-
ταβασίαι οἱ εἱρμοὶ τοῦ α΄ κανόνος τῶν Θεοφανείων «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε
πυθμένα», εἰς δὲ τὴν θ. λειτουργίαν (καὶ εἰς τὰς ὥρας μετὰ τὸ τρισάγιον)
ψάλλεται τὸ προεόρτιον κοντάκιον «᾿Εν τοῖς ῥείθροις σήμερον».

2. Τετάρτη (προεόρτια τῶν Φώτων). Σιλβέστρου ῾Ρώμης
(†335)· Θεαγένους (†320), Θεοπίστου, Σεργίου καὶ Θεοπέμ-
πτου μαρτύρων, Κοσμᾶ (Α΄) Κων/πόλεως.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. λα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἰακ. α΄ 1-18)· Εὐ-
αγγέλιον προεόρτιον, Πέμπτης διακαιν. (᾿Ιω. γ΄ 1-15).

3. Πέμπτη (προεόρτια τῶν Φώτων). Μαλαχίου προφήτου
(περὶ τὸ 450 π.Χ.), Γορδίου μάρτυρος.
᾿Απόστολος παραλειφθείς, Κυριακῆς πρὸ τῶν Φώτων,
«Νῆφε ἐν πᾶσι» (Β΄ Τιμ. δ΄ 5-8)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Κυρια-
κῆς πρὸ τῶν Φώτων, «᾿Αρχὴ τοῦ εὐαγγελίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ»
(Μρ. α΄ 1-8).
Σημείωσις. Τὰ ἀνωτέρω ἀναγνώσματα ὁρίζονται ὡς μὴ ἀναγνωσθέν-
τα εἰς τὴν Κυρ. 30 Δεκεμβρίου 2012· ἂν ὅμως κάπου ἀνεγνώσθησαν,
τότε· ᾿Απόστολος ἡμέρας, Πέμ. λα΄ ἑβδ. ἐπ. (Ἰακ. α΄ 19-27)· Εὐαγγέλιον
προεόρτιον, τὸ διὰ τὴν 4ην Ἰαν., Δευτ. διακαιν. (Ἰω. α΄ 18-28).

4. Παρασκευή (προεόρτια τῶν Φώτων). Σύναξις τῶν
ἁγίων 70 ἀποστόλων, Θεοκτίστου ὁσίου.
Ἡ ἀκολουθία τῆς ἡμέρας ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μη-
ναίῳ τάξιν. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» συν-
άπτεται ὁ κανὼν τοῦ ἀποδείπνου (μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτοῦ).
Εἰς τὸν ὄρθρον μετὰ τὰ ἀπόστιχα, τὸ τρισάγιον κλπ. καὶ τὸ
ἀπολυτίκιον «῾Ετοιμάζου, Ζαβουλὼν» (ἅπαξ) λέγεται ἡ (με-
γάλη) ἀπόλυσις. Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται αἱ
Μεγάλαι ὧραι (βλέπε ταύτας μετὰ τὸν ὄρθρον τῆς 5ης
Ἰαν.). Εἰς τὴν α΄ ὥραν «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», τρισάγιον κ.λπ.,
αἱ δὲ λοιπαὶ ὧραι ἄρχονται ἀπὸ τοῦ «Δεῦτε προσκυνήσω-
μεν», καθὼς ἐπισυνάπτονται εὐθὺς μετὰ τὴν εὐχὴν τῆς προη-
γουμένης ὥρας. Ἡ ἀκολουθία αὐτῶν ὡς ἔχει εἰς τὸ Μηναῖον
(Τυπικὸν 6ης Ἰαν., §1), ἀλλὰ σήμερον ἀντὶ τοῦ «᾿Απεστρέ-
φετο ποτὲ» λέγεται τὸ ἀπολυτίκιον «Ἑτοιμάζου, Ζαβουλών».
Ἐν ᾧ ψάλλονται τὰ ἰδιόμελα τῆς γ΄, τῆς ϛ΄ καὶ τῆς θ΄ ὥρας, ὁ
διάκονος θυμιᾷ [προπορευομένου λαμπαδούχου] τὸν ναὸν
καὶ τὸν λαὸν μετὰ θυμιατοῦ («κατζίου»).
Ὥρα θ΄. Μετὰ τὰ δύο πρῶτα ἰδιόμελα τῆς ὥρας ὁ α΄ χορὸς
ψάλλει εἰς ἦχον πλ. α΄ Δόξα Πατρί, ὁ β΄ Καὶ νῦν, καὶ ὁ ἀνα-
γνώστης ἱστάμενος εἰς τὸ μέσον τοῦ ναοῦ ἀναγινώσκει εὐ-
λαβῶς καὶ κατὰ τὸ ὕφος τοῦ Ἀποστόλου ὁλόκληρον τὸ δοξα-
στικὸν «Τὴν χεῖρά σου τὴν ἁψαμένην» (ὁ πρῶτος στίχος
«Τὴν χεῖρά σου τὴν ἁψαμένην...» καὶ τὸ ἐν τέλει ἡμιστίχιον
«Καὶ δεῦρο στῆθι μεθ᾿ ἡμῶν» ἐπαναλαμβάνονται τρίς, οἱ δὲ
λοιποὶ στίχοι λέγονται ἅπαξ), καὶ εἶτα ψάλλουν τὸ αὐτὸ δο-
ξαστικὸν οἱ χοροὶ ἐναλλὰξ κατὰ στίχον. Εἶτα ἡ Προφητεία,
ὁ ᾿Απόστολος, τὸ Εὐαγγέλιον καὶ τὰ λοιπά. Μετὰ τὴν εὐχὴν
«Δέσποτα Κύριε ᾿Ιησοῦ Χριστὲ» συνήθως παραλείπονται ἐν
ταῖς ἐνορίαις τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μακαρισμοί, καὶ εὐθὺς γίνεται
(μικρὰ) ἀπόλυσις, μ ὴ ἐ π ι τ ε λ ο υ μ έ ν η ς σήμερον λειτουρ-
γίας.
Ἐν τῇ τραπέζῃ κατάλυσις εἰς πάντα.

5. Σάββατον πρὸ τῶν Φώτων. Θεοπέμπτου καὶ Θεωνᾶ
μαρτύρων (†305), Συγκλητικῆς ὁσίας (†350).
Ἡ ἀκολουθία τῆς ἡμέρας ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναί-
ῳ τάξιν. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» συνάπτε-
ται ὁ κανὼν τοῦ ἀποδείπνου «Κύριε Θεέ μου» (μετὰ τῶν
εἱρμῶν αὐτοῦ)· ἐν τέλει πάλιν ὁ εἱρμὸς τῆς θ΄ ᾠδῆς «Μὴ ἐπο-
δύρεσθε μάτην», τρισάγιον κ.λπ. καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Απε-
στρέφετο ποτὲ» ἅπαξ.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον
«᾿Απεστρέφετο ποτέ», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ αὐτό· καθίσματα, ὁ
ν΄ ψαλμὸς χῦμα, κανόνες καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
Ἀντὶ καταβασιῶν* ψάλλονται οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ εἱρμοὶ τῆς γ΄,
ϛ΄, καὶ η΄ ᾠδῆς εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· «Τὴν τιμιωτέραν», ὁ
εἱρμὸς τῆς θ΄ «Τὴν ὑπὲρ φύσιν μητέρα» καὶ τὸ «῎Αξιον ἐ-
στίν»· ἐξαποστειλάρια καὶ στιχηρὰ εἰς τοὺς αἴνους ὡς ἐν τῷ
Μηναίῳ· «Σοὶ δόξα πρέπει» καὶ ἡ δοξολογία χῦμα· εἰς τὸν
στίχον τῶν αἴνων ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· «᾿Αγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖ-
σθαι», τρισάγιον κλπ. καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Απεστρέφετο πο-
τὲ» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα καὶ εἰσοδικὸν τὰ «συνή-
θη» (Γενικαὶ τυπ. διατάξεις §29)· μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτί-
κια «᾿Απεστρέφετο ποτὲ» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «᾿Εν τοῖς
ῥείθροις σήμερον»· ᾿Απόστολος: Σαββάτου πρὸ τῶν Φώτων,
«Οἱ καλῶς διακονήσαντες» (Α΄ Τιμ. γ΄ 13-δ΄ 5)· Εὐαγγέλιον:
ὁμοίως, «Παραγίνεται ᾿Ιωάννης ὁ βαπτιστής» (Μτθ. γ΄ 1-6),
* Τὸ Τ.Μ.Ε. (τυπικὸν 6ης Ἰαν. §22) ὁρίζει μὲν ἐνταῦθα καταβασίας καὶ δοξο-
λογίαν μεγάλην, ἀλλὰ ἡ διάταξις αὕτη ἀντιφάσκει πρὸς ἑπομένην διάταξιν (§31),
ἔνθα ὀρθῶς ὁρίζει τὴν ἀκολουθίαν τοῦ Σαββάτου πρὸ τῶν Φώτων ἄνευ καταβα-
σιῶν καὶ μετὰ δοξολογίας μικρᾶς. Ἄνευ καταβασιῶν ὁρίζει ὡσαύτως καὶ εἰς τὰς
ἀντιστοίχους περιπτώσεις τῶν Χριστουγέννων (25 Δεκ. §§24 καὶ 32· παράβαλε
Προθεωρίαν §§27 καὶ 34, καὶ τὴν Διάταξιν τῆς καθ᾿ ἡμέραν ἀκολουθίας §2).
καὶ καθεξῆς ἡ θ. λειτουργία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου· «῎Αξιον
ἐστί»· κοινωνικὸν «᾿Αγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ· τοῖς
εὐθέσι πρέπει αἴνεσις· ἀλληλούια».
ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ. Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχὴν ψάλ-
λονται τὰ ἰδιόμελα «Φωνὴ Κυρίου» καὶ τελεῖται ὑπὸ τοῦ
λειτουργοῦντος ἱερέως ὁ μέγας Ἁγιασμός, ὡς εἴθισται, κατὰ
τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν (Τ.Μ.Ε. 6 Ἰαν., §2, σ. 142). Εἰς τὸ
τέλος τοῦ ῾Αγιασμοῦ ὁ ἱερεὺς βαπτίζει τρὶς ἐν τῷ ἡγιασμένῳ
ὕδατι τὸν τίμιον Σταυρὸν ὄρθιον, ψάλλων τὸ ἀπολυτίκιον
τῆς ἑορτῆς «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ βαπτιζομένου σου, Κύριε», τὸ ὁποῖ-
ον ἐπαναλαμβάνουν οἱ χοροὶ ἀνὰ μίαν· εἶτα ῥαντίζει τὸν
λαὸν μετὰ τοῦ ἡγιασμένου ὕδατος ψάλλων (κατ᾿ ἀπαίτησιν
τοῦ Τ.Μ.Ε.) τὸ κοντάκιον «᾿Εν τοῖς ῥείθροις σήμερον». Εἶτα
προσέρχεται ὁ λαὸς μετὰ τάξεως, διὰ νὰ ἁγιασθῇ, ἐνῷ ὁ β΄
χορὸς ψάλλει τὸ ἰδιόμελον «᾿Ανυμνήσωμεν οἱ πιστοί».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ. Μετὰ ταῦτα «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου» (γ΄)·
ἀπόλυσις «῾Ο ἐν ᾿Ιορδάνῃ ὑπὸ ᾿Ιωάννου βαπτισθῆναι κατα-
δεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θε-
ός».
Εἴδησις. «᾿Εν τῇ τραπέζῃ ἐσθίομεν ἔλαιον, πίνομεν καὶ οἶνον, εὐχαρι-
στοῦντες Χριστῷ τῷ Θεῷ» (Τυπικὸν πρωτοψάλτου Κωνσταντίνου,
1851, σ. 88).

6. † ΚΥΡΙΑΚΗ. † ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απεστρέφετο ποτέ»· κοντάκιον
«᾿Εν τοῖς ῥείθροις σήμερον».
Εἴδησις. Σήμερον «οὐδὲν τῶν ἀναστασίμων ψάλλομεν» ἔν τε τῷ
ἑσπερινῷ τῷ τε ὄρθρῳ καὶ τῇ θείᾳ λειτουργίᾳ.
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὰ εἰρηνικά.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» τὰ 4 ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς «Τὸν
φωτισμὸν ἡμῶν» κ.λπ. εἰς 6, Δόξα, Καὶ νῦν, «῾Υπέκλινας
κάραν».
ΕΙΣΟΔΟΣ μετὰ τοῦ Εὐαγγελίου, «Φῶς ἱλαρόν». Προκεί-
μενον δὲν λέγεται, ἀλλ᾿ εὐθὺς τὰ
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Τὸ α΄ ἀνάγνωσμα «᾿Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ
Θεός»· μετ᾿ αὐτὸ ὁ α΄ χορὸς τὸ μετὰ τὸ γ΄ ἀνάγνωσμα τρο-
πάριον «᾿Επεφάνης ἐν τῷ κόσμῳ». Τὸ ἀκροτελεύτιον αὐτοῦ
«Ἵνα φωτίσῃς τοὺς ἐν σκότει» ψάλλεται (ἀρχομένου τοῦ β΄
χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ ξϛ΄ (66ου) ψαλμοῦ, ὡς ἐν τῷ
Μηναίῳ, Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ β΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον
«᾿Επεφάνης ἐν τῷ κόσμῳ» ὁλόκληρον. Εἶτα τὸ ε΄ ἀνάγνωσμα
«Εἶπεν ᾿Ηλίας»· μετ᾿ αὐτὸ ὁ β΄ χορὸς τὸ μετὰ τὸ ϛ΄ ἀνάγνω-
σμα τροπάριον «῾Αμαρτωλοῖς καὶ τελώναις», τὸ ἀκροτελεύ-
τιον τοῦ ὁποίου «Ποῦ γὰρ εἶχε τὸ φῶς σου λάμψαι»
ψάλλεται (ἀρχομένου τοῦ α΄ χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ Ϟβ΄
(92ου) ψαλμοῦ «῾Ο Κύριος ἐβασίλευσεν», ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ,
Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ α΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον «῾Αμαρτωλοῖς
καὶ τελώναις» ὁλόκληρον. Ἀκολουθεῖ τὸ ϛ΄ ἀνάγνωσμα
«Παρεγένετο Νεεμάν», μετὰ τὸ ὁποῖον (ἄνευ συναπτῆς καὶ
τρισαγίου) τὸ προκείμενον καὶ ὁ ᾿Απόστολος τοῦ ἑσπερινοῦ,
«᾿Ελεύθερος ὢν ἐκ πάντων» (Α΄ Κορ. θ΄ 19-27)· Εὐαγγέλιον:
τὸ τῆς θ΄ ὥρας, «᾿Εν ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ» (Λκ. γ΄ 1-18). Ἡ
ἐκτενὴς καὶ τὰ λοιπὰ ὡς συνήθως
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ ποτα-
μῷ» κ.λπ., μετὰ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων τὰ δύο τελευταῖα,
Δόξα, Καὶ νῦν, «Τὸν ἐκ παρθένου ἥλιον».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ. «Νῦν ἀπολύεις», τρισάγιον κ.λπ. καὶ τὸ
ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ» τρίς.
ΑΠΟΛΥΣΙΣ. «῾Ο ἐν ᾿Ιορδάνῃ ὑπὸ ᾿Ιωάννου βαπτισθῆναι
καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς
Θεός».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ διὰ τὴν
λιτὴν ἰδιόμελα ὡς ἀκριβῶς ἔχουν εἰς τὸ Μηναῖον· εἶτα
τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύρι-
ος» τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ» (γ΄). [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ
Πολυέλεος.] Τὰ καθίσματα, οἱ ἀναβαθμοὶ «᾿Εκ νεότητός
μου», τὸ προκείμενον «῾Η θάλασσα εἶδε καὶ ἔφυγε» (γ΄), τὸ
Εὐαγγέλιον τοῦ ὄρθρου «῏Ηλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς» (Μρ. α΄ 9-11), ὁ
ν΄ ψαλμὸς χῦμα κ.λπ., ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΚΑΝΟΝΕΣ ἀμφότεροι οἱ τῆς ἑορτῆς (μετὰ τῶν εἱρμῶν) ἀνὰ
4 ἄνευ στίχου, εἰμὴ μόνον Δόξα, Καὶ νῦν, ἐν ἑκάστῃ ᾠδῇ τοῦ
β΄ κανόνος· ἀπὸ γ΄ καὶ ϛ΄ ᾠδῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ διπλαῖ «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε» καὶ «Στείβει θα-
λάσσης». ᾿Αντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν, οἱ εἱρμοὶ καὶ τὰ τροπά-
ρια τῆς θ΄ ᾠδῆς τῶν δύο κανόνων μὲ τὰ μεγαλυνάρια αὐτῶν·
εἶτα οἱ εἱρμοὶ (μετὰ τῶν μεγαλυναρίων) «Μεγάλυνον, ψυχή
μου, τὴν τιμιωτέραν... ᾿Απορεῖ πᾶσα γλῶσσα» καὶ «Μεγά-
λυνον, ψυχή μου, τὴν λυτρωσαμένην... ῍Ω τῶν ὑπὲρ νοῦν».
Ἐξαποστειλάριον, αἶνοι κ.λπ. ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολο-
γία μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου·
Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν
᾿Ιορδάνῃ ὑπὸ ᾿Ιωάννου βαπτισθείς...»
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ», κοντά-
κιον «᾿Επεφάνης σήμερον». Ἀντὶ τρισαγίου «Ὅσοι εἰς Χρι-
στόν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: 6ης ᾿Ιαν., «᾿Επεφάνη ἡ χάρις
τοῦ Θεοῦ» (Τίτ. β΄ 11-14, γ΄ 4-7)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Παρα-
γίνεται ὁ ᾿Ιησοῦς» (Ματθ. γ΄ 13-17).
Καθεξῆς ἡ λειτουργία τοῦ μεγ. Βασιλείου. Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέ-
τως «᾿Επὶ σοὶ χαίρει».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «᾿Επεφάνη ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶ-
σιν ἀνθρώποις· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «᾿Εν ᾿Ι-
ορδάνῃ».
ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ*. Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχὴν εὐθὺς
τὰ ἰδιόμελα «Φωνὴ Κυρίου» κ.λπ. καὶ τελεῖται ὁ μέγας ῾Αγια-
σμὸς ὡς χθές. Ἐν τέλει τὸ κοντάκιον «᾿Επεφάνης σήμερον»,
μεθ᾿ ὃ «Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου», «Εὐλογία Κυρίου» καὶ ἀπό-
λυσις ὡς χθές.
* Τὸ Μηναῖον, τὸ ἰσχῦον Τυπικὸν Βιολάκη (Τ.Μ.Ε. ᾿Ιαν. 6, §3) καὶ ὅλα τὰ
παλαιὰ Τυπικὰ ὁρίζουν τὸν μέγαν Ἁγιασμὸν τῆς σήμερον μετὰ τὸ ᾀσματικὸν
τρισάγιον τῆς μεγ. δοξολογίας, ἀλλὰ κατὰ σχετικὴν πρόβλεψιν τοῦ Τ.Μ.Ε. (᾿Ιαν.
6η, ὑποσ. 4), εἰς πλείστας ἐνορίας τελεῖται εἰς τὸ τέλος τῆς λειτουργίας, διὰ νὰ μὴ
γίνεται ἀταξία καὶ πρὸς καλλιτέραν ἐξυπηρέτησιν τῶν πιστῶν.
Σημειώσεις. 1) Μετὰ τὸ πέρας τῆς τελετῆς δίδεται ὑπὸ τοῦ ἱερέως εἰς
τὸν λαὸν ὁ μέγας ῾Αγιασμός, ἐνῷ οἱ χοροὶ ψάλλουν ἐναλλὰξ ἀργῶς καὶ
μετὰ μέλους τὸ τροπάριον τῆς η΄ ᾠδῆς «Τριάδος ἡ φανέρωσις».
2) ᾿Απὸ σήμερον καὶ εἰς πάσας τὰς ἀκολουθίας μέχρι τῆς θ΄ ὥρας τῆς
14ης ᾿Ιανουαρίου ἀπόλυσις λέγεται «῾Ο ἐν ᾿Ιορδάνῃ ὑπὸ ᾿Ιωάννου βαπτι-
σθῆναι καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς
ἡμῶν».

7. † Δευτέρα (α΄ μεθέορτος ἡμέρα τῶν Θεοφανείων). Τοῦ
τιμίου ἐνδόξου προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ ᾿Ιωάν-
νου (τυπικὸν Θεοφανείων §§5-7 καὶ 26).
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ»· κοντάκιον «᾿Επε-
φάνης σήμερον».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (ἄνευ
Ψαλτηρίου). Εἴσοδος μετὰ θυμιατοῦ καὶ τὸ μέγα προκείμε-
νον «῾Ο Θεὸς ἡμῶν ἐν τῷ οὐρανῷ» μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ.
Ἀπολυτίκια «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ», Δόξα, «Μνήμη δικαίου», Καὶ
νῦν, «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ». Ἀπόλυσις «῾Ο ἐν ᾿Ιορδάνῃ ὑπὸ ᾿Ιωάννου
βαπτισθῆναι καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν..., τοῦ
τιμίου ἐνδόξου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ ᾿Ιωάν-
νου, οὗ τὴν μνήμην ἐπιτελοῦμεν...»
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸ ἐν τέλει τρισάγιον κ.λπ. τὸ
ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ-
ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. ῞Εκαστον κάθισμα ἐκ
δευτέρου (μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν). Ὁ ν΄ ψαλμὸς χῦμα.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ α΄ τῶν Θεοφανείων «Βυθοῦ ἀνεκάλυψε» μετὰ
στίχου «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι» καὶ ὁ τοῦ Προ-
δρόμου μετὰ στίχου «Βαπτιστὰ τοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ
ἡμῶν»· ἀπὸ γ΄ καὶ ϛ΄ ᾠδῆς τὰ τοῦ Μηναίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Στείβει θαλάσσης». Ἀντὶ τῆς στι-
χολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου (Τὴν τιμιωτέραν), ὁ εἱρμὸς
καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς τοῦ α΄ κανόνος τῆς ἑορτῆς «Ἀ-
πορεῖ πᾶσα γλῶσσα» μετὰ τῶν μεγαλυναρίων (ὡς χθές), εἶτα
ἡ θ΄ ᾠδὴ τοῦ Προδρόμου μὲ στίχον εἰς τὰ δύο πρῶτα τροπά-
ρια «Βαπτιστὰ τοῦ Χριστοῦ», Δόξα, «῾Ο τοῖς ἀσωμάτοις»,
Καὶ νῦν, «῾Υπὲρ εὐσπλαγχνίαν», καὶ ὁ εἱρμὸς «Μεγάλυνον,
ψυχή μου,... ῍Ω τῶν ὑπὲρ νοῦν».
Ἐξαποστειλάρια, στιχηρὰ εἰς τοὺς αἴνους καὶ δοξαστικὰ
ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία μεγάλη, ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορ-
δάνῃ».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα καὶ τὸ εἰσοδικὸν τῆς ἑ-
ορτῆς ὡς χθές.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ», «Μνήμη
δικαίου», καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «᾿Επεφάνης σήμερον».
Ἀντὶ τρισαγίου «῞Οσοι εἰς Χριστόν» (κατ᾿ ἀπαίτησιν τοῦ
Τ.Μ.Ε.).
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος –μετὰ τοῦ προκειμένου αὐ-
τοῦ– τοῦ Προδρόμου, 7ης ᾿Ιαν., «᾿Εγένετο ἐν τῷ τὸν ᾿Απολλὼ
εἶναι ἐν Κορίνθῳ» (Πρξ. ιθ΄ 1-8)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «Βλέ-
πει ὁ ᾿Ιωάννης τὸν ᾿Ιησοῦν ἐρχόμενον» (᾿Ιω. α΄ 29-34).
Καθεξῆς τελεῖται ἡ λειτουργία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου.
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν...
῍Ω τῶν ὑπὲρ νοῦν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον»· ἀντὶ τοῦ Εἴδο-
μεν τὸ φῶς «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ». ᾿Απόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ.
Σημειώσεις. 1. ᾿Απὸ αὔριον μέχρι τῆς 13ης τοῦ μηνός, ἐὰν ἑορτάζεται
ἅγιος, ψάλλονται καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ τοῦ β΄ κανόνος τῶν Φώτων
«Στείβει θαλάσσης». Κοντάκιον μέχρι τῆς 14ης τοῦ μηνὸς τὸ τῆς ἑορτῆς
«᾿Επεφάνης σήμερον» (βλέπε 6 ᾿Ιανουαρίου).
2. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄχρι τῆς ἀποδόσεως πρὸ τοῦ κανόνος τοῦ Μηναίου
τὴν μὲν 8ην, 10ην καὶ 12ην τοῦ μηνὸς λέγεται ὁ β΄ κανὼν τῆς ἑορτῆς· τὴν
δὲ 9ην, 11ην καὶ 13ην ὁ α΄ κανὼν αὐτῆς.
3. Εἰς τὴν καθ᾿ ἡμέραν λειτουργίαν ἕως τῆς 13ης ᾿Ιαν. στιχολογοῦνται
συνήθως τὰ τῆς ἑορτῆς ἀντίφωνα, ἀλλ᾿ εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσω-
μεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν ᾿Ιορδάνῃ ὑπὸ ᾿Ιωάννου».

8. Τρίτη. Γεωργίου τοῦ Χοζεβίτου, Δομνίκης ὁσίας· Κύρου
καὶ ᾿Αττικοῦ πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως.
Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους ἡμέρας ἡ ἀκολουθία ψάλλεται
μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν εἰς γεν. τυπικὰς δια-
τάξεις §§52-63). ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. λβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (᾿Ιακ.
γ΄ 1-10)· Εὐαγγέλιον: μεθέορτον, Σαβ. διακαιν. (Ἰω. γ΄ 22-23).

9. Τετάρτη. Πολυεύκτου μάρτυρος (†295)· Εὐστρατίου ὁ-
σίου (θ΄ αἰ.).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. λβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (᾿Ιακ. γ΄ 11-δ΄ 6)·
Εὐαγγέλιον: μεθέορτον, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. Μτθ. (Μρ. α΄ 9-15).

10. Πέμπτη. Γρηγορίου Νύσσης (†395), Δομετιανοῦ Μελι-
τινῆς (†602)· Μαρκιανοῦ πρεσβυτέρου οἰκονόμου Μεγ. ᾿Εκ-
κλησίας.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. λβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (᾿Ιακ. δ΄ 7-ε΄ 9)·
Εὐαγγέλιον: μεθέορτον, Δευτ. α΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. γ΄ 19-22).
 
11. Παρασκευή. Θεοδοσίου ὁσίου τοῦ κοινοβιάρχου
(†529).
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου.
Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τοῦ ὁσίου, Παρασκ. β΄ ἑβδ. Λουκᾶ, «῎Ε-
στη ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ» (Λκ. ϛ΄ 17-23). Καταβασίαι
οἱ εἱρμοὶ «Στείβει θαλάσσης»· «Τὴν τιμιωτέραν». Δοξολογία
μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ» ἅπαξ. Εἰς τὴν
λειτουργίαν, ᾿Απόστολος: τοῦ ὁσίου, ὁ ἐν τῷ Μηναίῳ σημει-
ούμενος, Κυρ. ιε΄ ἐπιστ., «῾Ο Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς
λάμψαι» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Πέμ. δ΄ ἑβδ.
Μτθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια΄ 27-30). Κοινωνικὸν
«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον».

12. Σάββατον μετὰ τὰ Φῶτα. Τατιανῆς μάρτυρος (†226)·
Εὐθασίας, Μερτίου μαρτύρων (†305).
῾Η ἀκολουθία μετὰ τῶν μεθεόρτων ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· ᾿Α-
πόστολος Σαββάτου μετὰ τὰ Φῶτα, Κυρ. κζ΄ ἐπιστ., «᾿Ενδυνα-
μοῦσθε ἐν Κυρίῳ» (᾿Εφεσ. ϛ΄ 10-17)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως,
«᾿Ανήχθη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὴν ἔρημον» (Μτθ. δ΄ 1-11). «῎Αξιον
ἐστί». Κοινωνικὸν «᾿Αγαλλιᾶσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ».

13. † ΚΥΡΙΑΚΗ μετὰ τὰ Φῶτα. ῾Ερμύλου καὶ Στρατονί-
κου μαρτύρων (†315). ῏Ηχος βαρύς, ἑωθινὸν ι΄ (τυπικὸν 6ης
Ἰαν., §§27 καὶ 8-10).
᾿Εν τῷ Μηναίῳ περιέχεται σήμερον καὶ ἡ ἀκολουθία τῶν ἐν Σινὰ καὶ
῾Ραϊθὼ ἀββάδων διὰ τὸ ἀποδίδοσθαι αὔριον τὴν ἑορτήν. Λόγῳ τῆς Κυρι-
ακῆς αἱ ἀκολουθίαι τοῦ Μηναίου καταλιμπάνονται ψαλλόμεναι ἐν τοῖς
ἀποδείπνοις.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ»· κοντάκιον «᾿Επε-
φάνης σήμερον».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 6 καὶ (διὰ τὸ μὴ
ὑπάρχειν μεθέορτα τῇ 13ῃ ᾿Ιαν.) τῆς ἑορτῆς 4 «Τὸν φωτισμὸν
ἡμῶν» κ.λπ. (ζήτει εἰς τὸν ἑσπερινὸν τῆς 6ης ᾿Ιαν.), Δόξα,
«Κύριε, πληρῶσαι βουλόμενος» (ζήτει εἰς τὸ Δόξα τῆς λιτῆς 6
᾿Ιαν.), Καὶ νῦν, «Μήτηρ μὲν ἐγνώσθης».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, «Σήμερον ἡ
κτίσις φωτίζεται» (ζήτει εἰς τὸ Καὶ νῦν τῆς λιτῆς τῆς 6ης
᾿Ιαν.).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου», Δόξα, Καὶ
νῦν, τῆς ἑορτῆς «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἐν ᾿Ιορδάνῃ ὑπὸ ᾿Ιωάννου βαπτισθῆναι κα-
ταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν καὶ ἀναστὰς ἐκ νε-
κρῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς
κανὼν τοῦ ἤχου καὶ τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον
κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ-
ριος» ἀπολυτίκια «Κατέλυσας τῷ Σταυρῷ σου», Δόξα, τὸ
αὐτό, Καὶ νῦν, «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ῎Αμω-
μος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, ἀλλ᾿ ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν
τῆς ἑορτῆς. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ
προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ι΄) μετὰ πάσης τῆς τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ α΄ τῆς ἑορτῆς (6 ᾿Ιαν.)
μετὰ στίχου εἰς τὰ τροπάρια αὐτοῦ «Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν,
δόξα σοι»· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς [τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς καὶ] τὸ με-
σῴδιον ἑόρτιον κάθισμα «῾Ο φῶς ὡς ἱμάτιον» (᾿Ιαν. 13)· ἀφ᾿
ϛ΄ κοντάκιον καὶ οἶκος τὰ ἀναστάσιμα καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Στείβει θαλάσσης»· «Τὴν τιμιω-
τέραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν λυτρωσαμένην...] ῍Ω
τῶν ὑπὲρ νοῦν».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «Ἅγιος Κύριος»· τὸ ι΄ ἀναστάσιμον «Τι-
βεριάδος θάλασσα» καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ ὡς μεθέορτα* τὰ 4
ἰδιόμελα «Φῶς ἐκ φωτὸς» κ.λπ. (τῶν αἴνων τῆς 6ης ᾿Ιαν.),
μετὰ στίχων εἰς τὰ δύο τελευταῖα α) «῾Η θάλασσα εἶδε καὶ
ἔφυγεν, ὁ ᾿Ιορδάνης ἐστράφη εἰς τὰ ὀπίσω», β) «Τί σοί ἐστι,
θάλασσα, ὅτι ἔφυγες καὶ σύ, ᾿Ιορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἰς τὰ
ὀπίσω;», Δόξα, τὸ ι΄ ἑωθινὸν «Μετὰ τὴν εἰς ᾅδου κάθοδον»,
Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς
ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυ-
μνίων αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μακαρι-
* ῾Ως πρὸς τὰ ψαλτέα μεθέορτα τῶν αἴνων σημειοῦμεν τὰ ἑξῆς. α) Εἰς τὰ
λειτουργικὰ βιβλία τῆς ᾿Εκκλησίας δὲν ἐπιγράφονται ὕμνοι τινὲς ὡς μεθέορτοι,
ἀλλ᾿ οὕτω καλοῦνται ὕμνοι τῆς ἑορτῆς, ἐφόσον ψάλλονται κατὰ τὴν μεθέορτον
περίοδον. β) Τὰ ἀπαντώμενα εἰς τὰς μεθεόρτους ἡμέρας προσόμοια πρὸς τὰ «Αἱ
ἀγγελικαὶ» καὶ «Οἶκος τοῦ ᾿Εφραθᾶ» ὁρίζονται ὡς ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ καὶ
τοῦ ὄρθρου, διὰ τοῦτο κατ᾿ ἀκρίβειαν δὲν ψάλλονται εἰς τὸ «Πᾶσα πνοὴ» οὔτε
εἰς τὸ «Κύριε, ἐκέκραξα», ὡς ἐμφαίνεται καὶ ἐν τῇ Παρακλητικῇ. Βλ. καὶ ῾Ημε-
ρολόγιον τῆς ᾿Εκκλ. τῆς ῾Ελλάδος, ἔτους 1970, σελ. 196-197.
σμοὶ τοῦ ἤχου εἰς 4 καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῆς ἑορ-
τῆς].
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ
Θεοῦ, ὁ ἀ ν α σ τ ὰ ς ἐ κ ν ε κ ρ ῶ ν...»
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Κατέλυσας τῷ σταυρῷ
σου», «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ», καὶ τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ· κοντάκιον
«᾿Επεφάνης σήμερον». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Ἀπόστολος Κυριακῆς μετὰ τὰ Φῶτα,
«῾Ενὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις» (᾿Εφεσ. δ΄ 7-13)· Εὐαγγέ-
λιον ὁμοίως, «᾿Ακούσας ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ᾿Ιωάννης παρεδόθη»
(Μτθ. δ΄ 12-17).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς»· «Πληρωθήτω»·
«Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου». Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ.

14. Δευτέρα. Ἀπόδοσις τῶν Θεοφανείων. Τῶν ἐν Σινὰ καὶ
῾Ραϊθὼ ἀναιρεθέντων πατέρων.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «Κατέλυσας», Δόξα, «᾿Εν ᾿Ιορ-
δάνῃ»· κοντάκιον «᾿Επεφάνης σήμερον».
Εἰς τὴν ἀκολουθίαν ψάλλονται ἅπαντα τὰ τῆς ἑορτῆς
(᾿Ιαν. 6) μετὰ τῶν ἐφεξῆς σημειουμένων διαφορῶν.
᾿Εν τῷ ἑσπερινῷ ἄνευ τῶν ἀναγνωσμάτων, τῆς λιτῆς καὶ
τοῦ Ἁγιασμοῦ, ἀλλὰ γίνεται εἴσοδος μετὰ θυμιατοῦ, καὶ
εἶτα τὰ ἀπόστιχα τῆς ἑορτῆς ὡς εἰς τὸ Μηναῖον· ἀπόλυσις,
ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
Ἐν τῷ ὄρθρῳ καταλιμπάνονται ὁ πολυέλεος, τὸ κάθισμα
αὐτοῦ, καὶ τὸ Εὐαγγέλιον μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ· ὅθεν μετὰ
τὰ δύο καθίσματα, ὁ ν΄ ψαλμὸς καὶ εὐθὺς οἱ κανόνες. Ἀπὸ
γ΄ ᾠδῆς, ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς, τὸ διὰ τὸν πολυέλεον παραλει-
φθὲν κάθισμα «Τὰ ῥεῖθρα ἡγίασας»· ἀφ᾿ ϛ΄, μετὰ τὸ κοντά-
κιον καὶ τὸν οἶκον τῆς ἑορτῆς, τὸ συναξάριον τῆς 14ης τοῦ
μηνός. Καταβασίαι διπλαῖ καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ ὄρθρου, ὡς ἐν
τῇ κυρίᾳ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα καὶ εἰσοδικόν, ὡς ἐν τῇ
ἑορτῇ. Ἀπολυτίκιον «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ» καὶ κοντάκιον «᾿Επεφά-
νης σήμερον». Τρισάγιον. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον
τῆς ἑορτῆς· ᾿Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. γ΄ ἐπιστ., «Δικαι-
ωθέντες ἐκ πίστεως» (῾Ρωμ. ε΄ 1-10)· Εὐαγγέλιον: παραλει-
φθέν, Κυρ. γ΄ Ματθ., «῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλ-
μός» (Μτθ. ϛ΄ 22-33), καὶ καθεξῆς ἡ θ. λειτουργία τοῦ ἱ. Χρυ-
σοστόμου. Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τι-
μιωτέραν... ᾿Απορεῖ πᾶσα γλῶσσα». Κοινωνικὸν «᾿Επεφάνη
ἡ χάρις»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «᾿Εν ᾿Ιορδάνῃ»· ἀπόλυσις,
ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.

15. Τρίτη. Παύλου ὁσίου τοῦ Θηβαίου καὶ ᾿Ιωάννου τοῦ
καλυβίτου. Γερασίμου (Παλλαδᾶ) πατριάρχου Ἀλεξαν-
δρείας.
Εἰδήσεις. 1. Ἀπὸ σήμερον μέχρι τῆς 31ης τοῦ μηνὸς (πλὴν τῶν ἑορτα-
ζομένων ἁγίων) ἄρχεται ψαλλομένη ἡ Παρακλητική.
2. ᾿Απὸ σήμερον ἕως τῆς ἀποδόσεως τῆς ῾Υπαπαντῆς, ἐὰν ἑορτάζεται
ἅγιος, ψάλλονται αἱ καταβασίαι τῆς ἑορτῆς «Χέρσον ἀβυσσοτόκον», εἰς
δὲ τὴν λειτουργίαν κοντάκιον «῾Ο μήτραν παρθενικήν» (ζήτει 2 Φεβρ.).
3. Διὰ τὰς μὴ ἑορτασίμους ἀκολουθίας τῶν καθημερινῶν βλέπε ἔμ-
προσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§1-30.
᾿Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ϛ΄ ἐπιστ. (῾Ρωμ. ιβ΄ 6-14)·
Εὐαγγέλιον: παραλειφθέν, Κυρ. ϛ΄ Ματθ. (Μτθ. θ΄ 1-8).

16. Τετάρτη. ῾Η προσκύνησις τῆς τιμίας ἁλύσεως τοῦ ἀπο-
στόλου Πέτρου. Πευσίππου, ᾿Ελασίππου, Μεσίππου, Νεο-
νίλλης μαρτύρων (†161-180).
᾿Απόστολος: ἀποστόλου, Σαβ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ΄ 1-11)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιγ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. γ΄ 20-27).

17. Πέμπτη. ᾿Αντωνίου ὁσίου τοῦ μεγάλου (†356). ᾿Αντω-
νίου ὁσίου τοῦ ἐν τῇ σκήτῃ τῆς Βεροίας, Γεωργίου νεομάρ-
τυρος τοῦ ἐν ᾿Ιωαννίνοις (†1838).
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· τὰ διὰ τὴν λιτὴν
στιχηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «Τὸν ζηλωτὴν
᾿Ηλίαν» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο-
λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ
θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εὐαγγέλιον: τοῦ ὁσίου, Πέμ. δ΄ ἑβδ. Μτθ.,
«Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια΄ 27-30). Κανόνες, ὁ τῆς Θεο-
τόκου τῆς μικρᾶς παρακλήσεως καὶ ὁ τοῦ ἁγίου ἀνὰ 4. Κα-
ταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Κοντάκιον «῾Ο μήτραν παρθενι-
κήν». ᾿Απόστολος τοῦ ὁσίου, Δεκ. 6, «Πείθεσθε τοῖς ἡγου-
μένοις» (῾Εβρ. ιγ΄ 17-21)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Παρ. β΄ ἑβδ.
Λουκᾶ, «῎Εστη ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ» (Λκ. ϛ΄ 17-23).
Κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

18. Παρασκευή. † ᾿Αθανασίου (†373) καὶ Κυρίλλου (†444)
πατριαρχῶν ᾿Αλεξανδρείας.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Τὸν ζηλωτὴν ᾿Ηλίαν»· κοντάκι-
ον «Τοὺς βιοτικοὺς θορύβους».
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· τὰ διὰ τὴν λιτὴν στι-
χηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «Ἔργοις λάμψαν-
τες» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν
ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ
θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εὐαγγέλιον: τὸ τῆς θ. λειτουργίας 13ης
Νοεμβρίου, «᾿Εγώ εἰμι ἡ θύρα» (᾿Ιω. ι΄ 9-16). Κανόνες, ὁ τῆς
Θεοτόκου «῾Υγρὰν διοδεύσας» τῆς μικρᾶς παρακλήσεως καὶ
οἱ τῶν ἁγίων. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Κοντάκιον «῾Ο μήτραν παρθενικήν».
᾿Απόστολος : 18ης ᾿Ιαν., «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ἡμῶν»
(῾Εβρ. ιγ΄ 7-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ
κόσμου» (Μτθ. ε΄ 14-19). Κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

19. Σάββατον. Μακαρίου ὁσίου τοῦ Αἰγυπτίου. ᾿Αρσενίου
Κερκύρας, Μάρκου ἀρχιεπ. ᾿Εφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ († 23
᾿Ιουν. 1444), Μακαρίου ὁσ. ἱεροδιακόνου τοῦ Πατμίου.
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος»
(βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§31-44)
ἐκ τῆς Παρακλητικῆς (ἦχος πλ. δ΄) μετὰ τοῦ Μηναίου, ἀλλ᾿ εἰς
τὸν ἑσπερινὸν τὰ στιχηρὰ προσόμοια τοῦ ὁσίου εἰς 6. Εἰς τὴν
λειτουργίαν κοντάκιον «῾Ως ἀπαρχάς»· ᾿Απόστολος: ἡμέρας,
Σαβ. ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. β΄ 6-9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ.
ιγ΄ ἑβδ. Ματθ. (Ματθ. κβ΄ 15-22)· κοινωνικὸν «᾿Αγαλλιᾶσθε».

20. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ. Εὐθυμίου ὁσίου. Ζαχαρίου
νεομάρτυρος τοῦ ἐξ ῎Αρτης. ῏Ηχος πλ. δ΄, ἑωθινὸν ια΄.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Τῆς ἐρήμου πολίτης», κοντάκιον
«᾿Εν τῷ οἴκῳ Κύριος».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 6 καὶ τοῦ ὁσίου
προσόμοια 3 «Πάτερ Εὐθύμιε» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, τοῦ Μηναί-
ου «᾿Αφιερωθεὶς τῷ Θεῷ», Καὶ νῦν, «῾Ο βασιλεὺς τῶν οὐρα-
νῶν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ
τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Μηναίου.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ Μηναίου «῞Οσιε
πάτερ», Καὶ νῦν, «Ναὸς καὶ πύλη ὑπάρχεις» (Παρακλητική,
ἦχος πλ. α΄, Σαββάτῳ ἑσπέρας).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «᾿Εξ ὕψους κατῆλθες», Δόξα, «Εὐφραίνου
ἔρημος», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς
κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα τοῦ ὁσίου ὡς ἐν
τῷ Μηναίῳ, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ
τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ὁσίου «Εὐφραίνου ἔρημος».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύρι-
ος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ
πολυέλεος].
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῆς α΄ στιχολογίας μὲ θεοτο-
κίον «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς»*, καὶ τὰ τῆς β΄ στιχολογίας μὲ τὸ
θεοτοκίον αὐτῶν· εἶτα τὸ μετὰ τὸν πολυέλεον κάθισμα τοῦ
* Κατὰ τὴν ἀρχαίαν τάξιν, ἂν τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου ἀπολυτικίου
τοῦ ἤχου δὲν ψαλῇ εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἢ εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τοῦ ὄρθρου τῆς Κυ-
ριακῆς, τότε λέγεται ὡς θεοτοκίον εἰς τὰ ἀναστάσιμα καθίσματα τῆς α΄ στιχολο-
γίας. Ἡ τάξις αὕτη ἀκολουθεῖται καὶ ἐν τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριαρχείῳ (Ἡμερ.
Οἰκ. Πατρ. ἔτους 1998, σ. 40, καὶ ἔτους 2012, σ. 54 καὶ 554).
ὁσίου μετὰ τοῦ θεοτοκίου. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα-
βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ια΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά-
ξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ τοῦ ὁσί-
ου (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τοῦ
ὁσίου, καὶ τὰ μεσῴδια καθίσματα αὐτοῦ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ·
ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ
συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον»· «Τὴν τιμι-
ωτέραν», «[Θεοτόκε ἡ ἐλπίς...] ᾿Εν νόμου σκιᾷ καὶ γράμμα-
τι».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ια΄ ἀναστάσιμον
«Μετὰ τὴν θείαν ἔγερσιν», καὶ τὰ τοῦ ὁσίου μὲ τὸ θεοτοκίον
αὐτῶν «᾿Εν δύο ταῖς θελήσεσιν».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ ὁσίου
προσόμοια 3 «῞Οσιε πάτερ Εὐθύμιε» κ.λπ. εἰς 4, εἰς στίχους
τὰ δύο τελευταῖα α) «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ
ὁσίου αὐτοῦ», β) «Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον·
ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα», Δόξα, τὸ ια΄ ἑωθι-
νὸν «Φανερῶν ἑαυτόν», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξο-
λογία μεγάλη, «᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον
σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα-
καρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «᾿Εξ ὕψους κατῆλθες»,
«Εὐφραίνου ἔρημος» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Ο μήτραν
παρθενικήν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος –μετὰ προκειμένου τῆς 20ῆς
᾿Ιαν.– τοῦ ὁσίου, Κυρ. ιε΄ ἐπιστ., «῾Ο Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους
φῶς» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)· ἀλληλουιάριον τοῦ ἤχου· Εὐαγγέλιον:
Κυρ. ιβ΄ Λουκᾶ [10 λεπρῶν], «Εἰσερχομένου τοῦ ᾿Ιησοῦ εἴς
τινα» (Λκ. ιζ΄ 12-19).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ
τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

21. Δευτέρα. Μαξίμου ὁσίου τοῦ ὁμολογητοῦ (†662), Νεο-
φύτου μάρτυρος (†305). Πατρόκλου καὶ ῾Αγνῆς μαρτύρων,
Μαξίμου ὁσίου τοῦ Γραικοῦ.
᾿Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. λ΄ ἐπιστ. (Κολασ. γ΄ 12-
16)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. δ΄ 10-23).

22. Τρίτη. Τιμοθέου ἀποστόλου (†96), ᾿Αναστασίου ὁσιο-
μάρτυρος τοῦ Πέρσου (†628).
᾿Απόστολος: τοῦ ἀποστόλου, 22ας Ἰαν. (Β΄ Τιμ. α΄ 3-9)· Εὐ-
αγγέλιον: παραλειφθέν, Κυρ. ιε΄ Ματθ. (Μτθ. κβ ΄ 35-46).

23. Τετάρτη. Κλήμεντος ἱερομάρτυρος ἐπισκ. ᾿Αγκύρας (†
312), ᾿Αγαθαγγέλου μάρτυρος (†312), Διονυσίου ὁσίου τοῦ
ἐν ᾿Ολύμπῳ (†1540).
᾿Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιδ΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. α΄ 21-β΄
4)· Εὐαγγέλιον: παραλειφθέν, Κυρ. ιδ΄ Ματθ. (Μτθ. κβ΄ 2-14).

24. Πέμπτη. Ξένης ὁσίας (ε΄ αἰ.). Βαβύλα ἱερομάρτυρος (γ΄
αἰ.), Φίλωνος ἐπισκόπου Καρπασίας, Νεοφύτου τοῦ ἐν Κύ-
πρῳ.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ιδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. α΄ 1-3, 20-β΄
5)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιδ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. ε΄ 1-20).

25. Παρασκευή. † Γρηγορίου ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντι-
νουπόλεως τοῦ Θεολόγου (Ναζιανζηνοῦ) (†390).
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν διάταξιν τοῦ Μηναίου.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· τὰ διὰ τὴν λιτὴν στι-
χηρὰ εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «῾Ο ποιμενικὸς
αὐλὸς» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολο-
γίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ
θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εὐαγγέλιον: 13 Νοεμ., «᾿Αμὴν λέγω ὑμῖν
ὅτι ὁ μὴ εἰσερχόμενος» (᾿Ιω. ι΄ 1-9). Κανόνες, ὁ τῆς Θεοτόκου
τῆς μικρᾶς παρακλήσεως καὶ οἱ δύο τοῦ ἱεράρχου. Καταβασί-
αι οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον». Εἰς τὸ Καὶ νῦν τῶν αἴ-
νων «῾Αμαρτωλῶν τὰς δεήσεις» (Παρακλ. ἦχος α΄, Δευτέρα
ἑσπέρας).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Κοντάκιον «῾Ο μήτραν παρθενικήν».
᾿Απόστολος: τοῦ ἱεράρχου, 13 Νοεμ., «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν
ἀρχιερεύς» (῾Εβρ. ζ΄ 26-η΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «᾿Εγώ εἰμι ἡ
θύρα» (᾿Ιω. ι΄ 9-16). Κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον», καὶ τὰ
λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

26. Σάββατον. Ξενοφῶντος ὁσίου καὶ τῆς συνοδείας αὐτοῦ
(† ϛ΄ αἰ.)· Κλήμεντος ὁσίου τοῦ ᾿Αθηναίου (†1111).
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον
(βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51)
καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. ᾿Απόστολος παραλειφθείς,
Κυρ. δ΄ ἐπιστ. (῾Ρωμ. ϛ΄ 18-23)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ιδ΄
ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. κγ΄ 1-12).

27. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ. † ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστό-
μου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (ἀνακομιδὴ λει-
ψάνου ἐν ἔτει 438). ῏Ηχος α΄, ἑωθινὸν α΄.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Ἀπόστολοι, μάρτυρες», Δόξα,
«Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 6 καὶ τοῦ Μηναί-
ου προσόμοια 3 «Τὴν χρυσήλατον σάλπιγγα» κ.λπ. εἰς 4,
Δόξα, τοῦ ἁγίου «Οὐκ ἔδει σε, Χρυσόστομε», Καὶ νῦν, «Τὴν
παγκόσμιον δόξαν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ
τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Μηναίου.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ Μηναίου «῞Οσιε
τρισμάκαρ», Καὶ νῦν, «῾Ο ποιητὴς καὶ λυτρωτής μου» (βλέπε
Σαβ. ἑσπέρας πλ. β΄ ἤχου).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, «῾Η τοῦ
στόματός σου», Καὶ νῦν, «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς
κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιόν ἐστι», τρισάγιον κ.λπ.
καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου (ἂν –κατὰ τὸ Τ.Μ.Ε.– ψαλοῦν μετὰ
τὸν κανόνα τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα τῆς 13ης Νοεμ., τότε
ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς λέγεται τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ἱεράρχου «῾Η
τοῦ στόματός σου»).
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος»
ἀπολυτίκια ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέ-
λεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στιχολογίας μὲ θεοτο-
κίον «Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου», καὶ τῆς β΄ στιχολ. μὲ τὸ
θεοτοκίον αὐτῶν· εἰς δὲ τὴν γ΄ στιχολογίαν τὸ κάθισμα τοῦ
ἁγίου «῾Ως χρυσαυγές», Δόξα, τὸ μετὰ τὸν πολυέλεον «Θεία
ψήφῳ», Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Κατεπλάγη ᾿Ιωσήφ». Εὐλο-
γητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ
ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (α΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξε-
ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ α΄ τοῦ
ἁγίου «Πλοῦτον ἐναπέθου σῇ ψυχῇ» ἄνευ τῶν εἱρμῶν· ἀπὸ γ΄
ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου, εἶτα τὸ
μεσῴδιον κάθισμα τοῦ Μηναίου μετὰ τοῦ θεοτοκίου· ἀφ᾿ ϛ΄
τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τοῦ ἁγίου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον»· «Τὴν τιμι-
ωτέραν», «Θεοτόκε ἡ ἐλπίς... ᾿Εν νόμου σκιᾷ καὶ γράμματι».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ α΄ ἀναστάσιμον
«Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν», τοῦ Μηναίου «᾿Αγάλλου, πό-
λις πόλεων» καὶ τὸ θεοτοκίον «Φρικτὴ ἡ παρουσία σου».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ ἁγίου 4,
εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α) «Τὸ στόμα μου λαλήσει
σοφίαν, καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν», β) «Στόμα
δικαίου μελετήσει σοφίαν, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει
κρίσιν», Δόξα, τοῦ ἁγίου «Πάτερ Χρυσόστομε», Καὶ νῦν,
«῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ
μακαρισμῶν βλέπε ἔμπροσθεν γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66.]
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου σφραγισθέν-
τος», «῾Η τοῦ στόματός σου» καὶ τοῦ ἁγίου τοῦ ναοῦ, κον-
τάκιον «῾Ο μήτραν παρθενικήν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τοῦ ἁγίου, 13 Νοεμ., «Τοι-
οῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς» (῾Εβρ. ζ΄ 26-η΄ 2)· Εὐαγγέλιον:
Κυρ. ιε΄ ἑβδ. Λουκᾶ [τοῦ Ζακχαίου], «Διήρχετο ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν
᾿Ιεριχώ» (Λκ. ιθ΄ 1-10).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ
τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

28. Δευτέρα. ᾿Εφραὶμ τοῦ Σύρου († 373). Παλλαδίου ὁσίου
(δ΄ αἰ.), Χάριτος μάρτυρος.
᾿Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιθ΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ια΄ 31-
ιβ΄ 9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιε΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. ε΄ 24-
34).

29. Τρίτη. ῾Η ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ ἱερομάρτυρος
᾿Ιγνατίου τοῦ θεοφόρου (†107).
᾿Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. κγ΄ ἐπιστ. (᾿Εφεσ. β΄ 4-10)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιε΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. ϛ΄ 1-7).

30. Τετάρτη. † Τῶν τριῶν ἱεραρχῶν Βασιλείου τοῦ μεγά-
λου, Γρηγορίου τοῦ θεολόγου καὶ ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστό-
μου. ῾Ιππολύτου ἱερομάρτυρος· ἀνάμνησις τῆς ἐν Τήνῳ εὑρέ-
σεως τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου (1823)· Αὔρας (τῆς καὶ Χρυ-
σῆς) μάρτυρος. (Τυπικὸν 30ῆς ᾿Ιανουαρίου §§1-3.)
Σημείωσις. ῾Ως ὁρίζεται εἰς τὸ μηναῖον, ἡ ἀκολουθία τοῦ ἱερομάρτυ-
ρος ῾Ιππολύτου ψάλλεται ἐν τοῖς ἀποδείπνοις.
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ
Μηναίῳ, ἀλλ᾿ εἰς τὸ Καὶ νῦν τῶν ἀποστίχων «Μακαρίζομέν
σε» (Παρακλητική, ἦχος πλ. α΄, Δευτέρα ἑσπέρας). ᾿Απο-
λυτίκιον μόνον τὸ α΄ «Τοὺς τρεῖς μεγίστους», Δόξα, Καὶ νῦν,
«Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ διὰ τὴν λι-
τὴν στιχηρὰ τῶν ἁγίων· τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «῾Ως
τῶν ἀποστόλων ὁμότροποι».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ-
ριος» ἀπολυτίκια τὰ τῶν ἁγίων ἀμφότερα «Τοὺς τρεῖς με-
γίστους», Δόξα, «῾Ως τῶν ἀποστόλων», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰ-
ῶνος». Καθίσματα κ.λπ. ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ὄρθρου, 30ῆς ᾿Ιανουαρίου «᾿Εγώ εἰμι ἡ θύρα»
(᾿Ιω. ι΄ 9-16), μετὰ τῆς ἐν τῷ Μηναίῳ τάξεως.
ΚΑΝΟΝΕΣ, τῆς Θεοτόκου μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ τῶν ἁγίων
οἱ δύο (ἄνευ εἱρμῶν), ὡς εἰς τὸ Μηναῖον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον». Στιχο-
λογοῦμεν «Τὴν τιμιωτέραν» εἰς ἦχον β΄ εἱρμολογικόν, εἶτα ἡ
θ΄ ᾠδὴ τῆς Θεοτόκου μετὰ τοῦ εἱρμοῦ «Τὸν ἐκ Θεοῦ Θεὸν
Λόγον», λέγοντες εἰς τὰ λοιπὰ τρία τροπάρια στίχον «῾Υπερ-
αγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς», καὶ οἱ δύο κανόνες τῶν ἁγίων
μετὰ τῶν μεγαλυναρίων αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· ὁ εἱρμὸς
«[Θεοτόκε ἡ ἐλπίς...] ᾿Εν νόμου σκιᾷ καὶ γράμματι».
Ἐξαποστειλάρια καὶ αἶνοι ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία
μεγάλη καὶ τὸ β΄ ἀπολυτίκιον τῶν ἁγίων.

Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον, ἀπολυτίκια «Τοὺς
τρεῖς μεγίστους» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Ο μήτραν
παρθενικήν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος τῶν ἁγίων, 18 ᾿Ιαν., «Μνη-
μονεύετε τῶν ἡγουμένων» (῾Εβρ. ιγ΄ 7-16)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως,

30 ᾿Ιαν., «῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Μτθ. ε΄ 14-19).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ἀποστολικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν», καὶ τὰ
λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς σύνηθες.

31. Πέμπτη. Κύρου καὶ ᾿Ιωάννου τῶν ἀναργύρων († 311).
Τῶν ἐν Κορίνθῳ ἓξ μαρτύρων (†251), ᾿Ηλία νεομάρτυρος τοῦ
ἐν Καλαμάτᾳ (†1685), ᾿Αρσενίου ὁσίου τοῦ ἐν Πάρῳ (†1877).
᾿Απόστολος παραλειφθείς, Κυρ. κε΄ ἐπιστ. (᾿Εφεσ. δ΄ 1-7)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιε΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. ϛ΄ 30-45).
(δημοσίευσις 23/9/2012)

****
Σημείωσις. τὸ παρὸν συντάσσεται ὑπὸ Διονυσίου ᾿Ανατολικιώτου καὶ
παρέχεται διὰ προσωπικὴν χρῆσιν τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ διαδικτυακοῦ
τόπου τῆς «Συμβολῆς» (http://www.symbole.gr). προσφέρεται δὲ εὐχαρί-
στως καὶ εἰς τὸν «ἐν ᾿Αθήναις σύλλογον μουσικοφίλων Κωνσταντινουπό-
λεως», κατόπιν ἐπικοινωνίας μετὰ τοῦ προέδρου τοῦ συλλόγου κ. Στα-
ματίου Κίσσα, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς ἱστοσελίδος τοῦ
συλλόγου, ὕστερον ἀπὸ τὰς ἀναγκαίας ἀλλαγὰς ποὺ θὰ ἐπιφέρουν οἱ
συνεργάται αὐτοῦ.

24 Δεκεμβρίου 2012

Χριστός Γεννάται...



Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί , σας παραπέμπω σε αυτές τις αναρτήσεις σχετικές με την γέννηση του Χριστού μας...τότε περίπου γεννήθηκε και αυτός εδώ ο ιστότοπος, τον οποιο εσείς ..τιμάτε και στηρίζετε .

Η πρώτη ανάρτηση ''εις μνήμην..."   
 εχει θέμα δύο αγαπητούς συνεργάτες που πλαισίωναν τον Βυζαντινό Χορό Αργείων.... και που δεν είναι ποια κοντά μας (βιντεο..) .

Μια δεύτερη ανάρτηση  ΕΔΩ,    είναι σχετική με τον αγιογραφικό τύπο της εικόνας της Γεννήσεως του Κυρίου μας.

Και ΕΔΩ ...ενα μικρό μήνυμα γι αυτή τη μεγάλη δεσποτική εορτή .

           ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
                                   και μην ξεχνάμε.........

                           ΧΡΙΣΤΌΣ  ΓΕΝΝΑΤΑΙ  

22 Δεκεμβρίου 2012

Χριστουγεννιάτικα μουσικά δωράκια

 

Μερικά μουσικά δωράκια ως μια μικρή προσφορά στους αγαπητούς φίλους και ακροατές της εκπομπής ... αλλά και επισκέπτες αυτού εδώ του ιστότοπου.....
Το πρώτο βιντεακι είναι από την χορωδία του Αθ.Παναγιωτιδη και το δεύτερο από την χορωδία του συνδέσμου Ιεροψαλτών Αργολίδας. 

''ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ''

ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ  ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ Ο ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΣ ΙΗΣΟΥΣ..

17 Δεκεμβρίου 2012

Μουσικολογική εκδήλωση οργανώνει ο Σύνδεσμος Ιεροψαλτών Αργολίδος

Μουσικολογική εκδήλωση οργανώνει ο Σύνδεσμος Ιεροψαλτών Αργολίδος υπό την Αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος στον προσκυνηματικό ιερό ναό του Αγ.Αναστασίου Ναυπλίου, το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 6.30 μ.μ.
Η χορωδία του Συνδέσμου υπό την διεύθυνση του καθηγητή κ.Γεωργίου Καραγιάννη θα ερμηνεύσει επίκαιρους βυζαντινούς ύμνους της εορτής των Χριστουγέννων.
Το πρόγραμμα θα παρουσιάσει και θα αναλύσει τους ύμνους ο νομικός κ. Νώντας Σκοπετέας




4 Δεκεμβρίου 2012

6ο ΔΙΗΜΕΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Ο ΔΗΜΟΣ ΑΡΓΟΥΣ – ΜΥΚΗΝΩΝ, Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ, Η ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΜΥΚΗΝΩΝ (ΚΕΔΑ-Μ) ΚΑΙ Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ «ΙΑΚΩΒΟΣ ΝΑΥΠΛΙΩΤΗΣ» ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ συνδιοργανώνουν το 6ο ΔΙΗΜΕΡΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ με τη συμμετοχή πέντε (5) χορωδιών και μουσικών σχημάτων, που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Μπουσουλοπούλειου του Α΄ Γυμνασίου Άργους.

- Την πρώτη ημέρα Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 6.30 μ.μ.
θα εμφανισθούν οι βυζαντινές χορωδίες: 1) Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ «ΦΩΝΕΣ ΑΣΜΑΤΩΝ» και 2) Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ «ΙΑΚΩΒΟΣ ΝΑΥΠΛΙΩΤΗΣ» όπου θα παρουσιάσουν πρόγραμμα με βυζαντινούς εκκλησιαστικούς ύμνους και θα τιμηθεί ο κ. ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΑΪΚΟΠΟΥΛΟΣ πρώην Άρχων Β΄ Δομέστικος της Μ.τ.Χ.Ε., πρωτοψάλτης του Ι.Ν. Αγ.Σπυρίδωνος Αιγάλεω Αθηνών και Χοράρχης της χορωδίας του εν Αθήναις Συλλόγου Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως.
Το πρόγραμμα θα παρουσιάσει ο κ.Νώντας Σκοπετέας, νομικός

-Την δεύτερη ημέρα Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 6.30 μ.μ.

θα εμφανισθούν οι χορωδίες: 1) Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ - παραρτήματος Άργους, 2) Χορωδία Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής Ναυπλίου «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ & ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ» και 3) η Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ, όπου θα παρουσιάσουν πρόγραμμα με δημοτικά παραδοσιακά τραγούδια, συνοδεία παραδοσιακών οργάνων, από διάφορες περιοχές της Ελλάδος και θα τιμηθεί ο κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Μουσικοδιδάσκαλος, Συγγραφέας, Πρόεδρος και Χοράρχης του Συλλόγου Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Αιγιαλείας.
Το πρόγραμμα θα παρουσιάσει η Θεολόγος κ. Δήμητρα Μποζιονέλου-Χουντάλα 
 
 
 
                                         
 

  ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΒΙΑΡΛΗΣ
 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
1.    «Καλώς ανταμωθήκαμε» Περιοχή της θάλασσας του Μαρμαρά, ήχος Γ΄, ρυθμός 4/σημος
2.    «Άψε κόρη το φανάρι» Μικράς Ασίας, ήχος πλ. Β΄, ρυθμός 9/σημος (αργός καρσιλαμάς)
3.    «Γιατζηλαριανή» Μικράς Ασίας, ήχος πλ. Α΄, ρυθμός 4/σημος
4.    «Ώρα καλή πουλάκι μου» Κασάπικος Δυτικής Θράκης, ήχος Β΄, ρυθμός 2/σημος
5.    «Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε» Μακεδονίας, ήχος Α΄, ρυθμός 4/σημος
     6.  «Η Αργειτοπούλα» τοπικό, ήχος Α΄, ρυθμός 7/8 (Καλαματιανός

ΟΡΧΗΣΤΡΑ

·  Γιάννης Κουσουλάκης: βιολί
·  Παναγιώτης Γαλάνης: ούτι
·  Μάριος Καραχάλιος - Νικόλας Κιντής: κανονάκι (ενδέχεται να παίξει ο ένας απ' τους 2, θα σας ενημερώσω έγκαιρα)
·  Αναστάσης Λίτσας: ταμπουράς
·  Αγάπη Μητσοπέτρου: σαντούρι
·  Στέλιος Ιωάννου: κλαρίνο
·  Βαγγέλης Μητροσύλης: κρουστ
                                            
ΚΩΝ/ΝΟΣ  ΡΟΥΤΟΥΛΑΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
1.     Παναγία Δέσποινα. Θρησκευτικός ύμνος, ήχος α΄, Γεράσιμου Πρεβεζιάνου
2.     Χίλια καλώς ορίσατε. Κύμη Ευβοίας, ήχος δ΄(λέγετος)
3.     Κυρά μ΄ κι αρχοντοπούλα. Ανατολικής Θράκης και Μικράς Ασίας, ήχος α΄
4.     Των συμπεθέρων. Τραγούδι του γάμου Θράκης, ήχος α΄- τετράφωνος
5.     Άτταρης. Αντικρυστός Μ.Ασίας, ήχος πλαγ. του δ΄
6.     Τούτες οι μέρες έχου το. Ικαρίας, ήχος α΄
7.     Στ’ πα και στο ξαναλέγω. Καθιστικό Μ.Ασίας, ήχος πλ. του α΄- πεντάφωνος

ΟΡΧΗΣΤΡΑ
     ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΑΣ
      ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

1. Μήλο μου κόκκινο.       Ήχος     πλ.  Δ΄     Ρυθμός   7/σημος
2. Αραμπάς περνά.            Ήχος     πλ.  Β΄     Ρυθμός   9/σημος
3. Μου παρήγγειλε το αηδόνι.       Ήχος     Α΄     Ρυθμός   7/σημος
4. Στης ακρίβειας τον καιρό.       Ήχος      Δ΄     Ρυθμός   7/σημος
5. Όλα τα πουλάκια.       Ήχος     Α΄     Ρυθμός   7/σημος
6.  Χορός του Ζαλόγγου.       Ήχος   πλ.    Α΄     Ρυθμός   7/σημος
7.  Αιγιώτισσα.       Ήχος      Δ΄     Ρυθμός   7/σημος
8. Λαλούδι της Μονεμβασιάς.            Ήχος     πλ.  Β΄     Ρυθμός   7/σημος
9. Θαλασσάκι μου.       Ήχος     Α΄     Ρυθμός   7/σημος

ΟΡΧΗΣΤΡΑ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ΚΛΑΡΙΝΟ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ: ΛΑΟΥΤΟ
ΠΑΝΑΓ. ΓΑΛΑΝΗΣ:  ΟΥΤΙ
ΒΑΓΓΕΛ.ΜΗΤΡΟΣΥΛΗΣ:  ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΡΟΥΣΤΑ

1 Δεκεμβρίου 2012

Διήμερο Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής


Τυπική Διάταξη.... Δεκέμβριος 2012

ΜΗΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

ἔχων ἡμέρας τριάκοντα μίαν
῾Η ἡμέρα ἔχει ὥρας 9 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 15


1. Σάββατον. Ναοὺμ τοῦ προφήτου (700 π.Χ.). Φιλαρέτου τοῦ ἐλεή­μονος (†792), Θεοκλήτου ἀρχιεπ. Λακεδαιμονίας.
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51) καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 8-12)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιβ΄ 32-40).

2. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚϚ΄ (ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ). ᾿Αββακοὺμ προφήτου (700 π.Χ.). Θεοφίλου ὁσίου (†251), Μυρόπης μάρτυρος (δ΄ αἰ.). ῏Ηχος α΄, ἑωθινὸν δ΄.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον «῾Ως ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 7 καὶ τοῦ Μη­ναί­ου προσόμοια 3, Δόξα, Καὶ νῦν, «Τὴν παγκόσμιον δό­ξαν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον αὐ­τῶν «᾿Ιδοὺ πεπλήρωται».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙον «Τοῦ λίθου σφραγισθέντος», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριήλ».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὸ ἀπολυτίκιον δὶς (με­τὰ τοῦ Δόξα), Καὶ νῦν, τὸ θεο­το­κίον. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ τὰ εὐλογη­τά­ρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (δ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τάξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ Μηναίου (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον τοῦ Μηναίου κάθισμα καὶ τὸ θεοτοκίον· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κον­τάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ δ΄ ἀναστάσιμον «Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 8, Δόξα, τὸ δ΄ ἑωθινὸν «῎Ορθρος ἦν βαθύς», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξο­λο­γί­α μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τοῦ λίθου σφραγισθέν­τος» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προ­αιώνιον Λόγον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. κϛ΄ ἐπιστ., «῾Ως τέκνα φωτὸς πε­ριπα­τεῖ­τε» (᾿Εφεσ. ε΄ 8-19)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιδ΄ Λουκᾶ, «᾿Εγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν τὸν ᾿Ιησοῦν εἰς ᾿Ιεριχώ» (Λκ. ιη΄ 35-43).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

3. Δευτέρα. Σοφονίου προφήτου (665-605 π.Χ.). ᾿Αγ­γε­λῆ νε­ομάρ­τυρος τοῦ ᾿Αργείου τοῦ ἐν Χίῳ ἀθλήσαντος (†1813).
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-32). Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέ­ρας, Δευτ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. ε΄ 1-10)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέ­ρας, Δευτ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κ΄ 27-44).

4. Τρίτη. Βαρβάρας μεγαλο­μάρ­τυρος (†306), ᾿Ιω­άν­νου τοῦ Δαμασκηνοῦ (†760). Σεραφεὶμ Φαναρίου ἱερομ. (†1601).
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Αντὶ ἀπολυτικίου καὶ κοντακίου, τὰ τροπάρια τῆς ὥρας.
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔχει ἐν τῷ Μηναίῳ. Μετὰ τὰ ἀπό­στιχα καὶ τὸ Δόξα τοῦ ἑσπερινοῦ, Καὶ νῦν, «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος... μετὰ τοῦ ὁσίου...» (Παρακλ., ἦχ. πλ. β΄, Τετ. ἑσπέρας). [Εἰς τὸ μεσονυκτικόν, τὸ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὸν τῆς ἁγίας μετὰ τοῦ θεοτοκίου (ἐὰν ὑπάρχουν εἰς τὸ Μη­ναῖον)]. Ἀπολυτίκια, τῆς ἁγίας «Βαρβάραν τὴν ἁγίαν», Δόξα, τοῦ ἁγίου «᾿Ορθοδοξίας ὁδηγέ», Καὶ νῦν, «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς». Εἰς τὸν ὄρθρον κανόνες, ὁ μικρὸς παρακλητικὸς τῆς Θεοτόκου καὶ ὁ ἐν τῷ Μηναίῳ κοινὸς τῶν ἁγίων. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται». ᾿Εξαποστειλάρια μετὰ θεοτοκίου καὶ στιχηρὰ εἰς τοὺς αἴνους μετὰ τῶν Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία μεγά­λη καὶ τὸ ἀπολυτί­κιον τῆς ἁγίας «Βαρβάραν τὴν ἁγίαν».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσο­δον ἀπολυτίκια τῆς ἁγίας, τοῦ ὁσίου καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τῆς ἁγίας, Πέμ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν» (Γαλ. γ΄ 23-δ΄ 5)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Δευτ. ιε΄ Ματθ., «᾿Ηκο­λούθει τῷ ᾿Ιη­σοῦ ὄχλος πολύς» (Μρ. ε΄ 24-34). Κοινωνικὸν «Εἰς μνημό­συ­νον».
Σημείωσις. Ὅπου ἑορτάζεται ἐπισημότερον ἡ ἁγία Βαρβάρα, ἡ ἀκο­λουθία αὐτῆς ψάλλεται ἐξ ἰδιαιτέρας φυλλάδος. Ἂν τυχὸν τὸ Μη­ναῖ­ον παραθέτῃ τὴν τάξιν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου, ἀνα­γι­νώ­σκεται Εὐ­αγ­γέ­λιον τῆς ἁγίας, Σαβ. ιζ΄ ἑβδ. Ματθ., «῾Ωμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐ­ρα­νῶν» (Μτθ. κε΄ 1-13).

5. Τετάρτη. † Σάββα ὁσίου τοῦ ἡγια­σμέ­νου (†532).
«Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη ἐν τῷ Μη­ναίῳ» (Τ.Μ.Ε. 5 Δεκ. §1)
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» τὰ 3 προσό­μοια εἰς 6, Δόξα, «Τὸ κατ᾿ εἰκόνα, τηρήσας», Καὶ νῦν, «Τίς μὴ μακαρίσει σε».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἀναγνώσματα.
ΕΙΣ ΤΑ ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου (μὲ στί­χους εἰς τὰ δύο τελευταῖα «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνα­τος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ» καὶ «Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον· ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα»), Δόξα, «Τῶν μοναστῶν τὰ πλήθη», Καὶ νῦν, «Δέσποινα, πρόσδεξαι» (Παρακλητική, Πέμπτη πρωί, ἦχος πλ. δ΄).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς», εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), Δόξα, Καὶ νῦν, θεοτοκίον «῾Ο δι᾿ ἡμᾶς γεννηθείς».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ διὰ τὴν λι­τὴν ἰδιόμελα τοῦ ὁσίου, τὸ τρισάγιον κ.λπ., ἀπολυτίκιον «Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Τὰ καθίσματα, οἱ ἀναβαθ­μοὶ «᾿Εκ νεό­τη­τός μου...» καὶ τὰ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου, ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ τῆς Θεοτόκου «Πολλοῖς συνεχόμενος» (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ τοῦ ὁσίου (ἄνευ τῶν εἱρμῶν).
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμι­ω­τέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστή­ρι­ον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ καὶ οἱ αἶνοι μετὰ τῶν Δόξα, Καὶ νῦν αὐτῶν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία μεγάλη.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «Ταῖς τῶν δα­κρύ­ων σου ῥοαῖς» καὶ τὸ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σήμερον τὸν προαιώνιον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος –μετὰ προκειμένου τοῦ μη­νο­λογίου– τοῦ ὁσίου, Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ᾿Επιστ., «῾Ο καρπὸς τοῦ Πνεύματος» (Γαλ. ε΄ 22 - ϛ΄ 2)· Εὐαγγέλιον ὁμοίως, Πέμ. δ΄ ἑβδ. Ματθ., «Πάντα μοι παρεδόθη» (Μτθ. ια΄ 27-30).
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Εἰς μνημόσυνον», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λει­τουρ­γίας ὡς συνήθως.

6. Πέμπτη. † Νικολάου ἀρχιεπισκό­που Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ (†330).
Ἡ ἑορτάσιμος ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ ἄνευ Παρα­κλη­τικῆς (τυ­πι­κὸν 6ης Δεκ. §§1-3).
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν τὰ 4 ἑσπέρια προσ­όμοια «Μύροις παροι­κήσας» κ.λπ. εἰς 6. Τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα εἰς τὸ μεσο­νυ­κτι­κόν, ὡς εἴθισται. Τὸ ἀπολυτίκιον «Κανόνα πί­στε­ως» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξο­λογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος».
Εἰς τὸν ὄρθρον οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ κανόνες (μετὰ τῶν εἱρμῶν τοῦ α΄). Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται». Εἰς τοὺς αἴνους Καὶ νῦν, «Μακαρίζομέν σε» (Παρακλ., ἦχος πλ. α΄, Δευτ. ἑσπέρας). Δοξολογία μεγάλη.
Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμε­ρον τὸν προ­αιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τοῦ ἱεράρχου, 6 Δεκ., «Πεί­θε­σθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν» (῾Εβρ. ιγ΄ 17-21)· Εὐαγ­γέλιον: ὁ­μοί­ως, «῎Εστη ὁ ᾿Ιησοῦς ἐπὶ τόπου πεδινοῦ» (Λκ. ϛ΄ 17-23). Κοι­νωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

7. Παρασκευή. ᾿Αμβροσίου ἐπισκόπου Μεδιολάνων (†397). ᾿Αθηνοδώρου μάρτυρος.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. α΄ 1-2, 8-18)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. κα΄ 37-κβ΄ 8).

8. Σάββατον. Προεόρτια τῆς συλλήψεως τῆς ἁγίας ῎Αννης, Πα­­τα­πίου ὁσίου (η΄ αἰ.).
Παραλειπομένων τῶν ἐν τῷ Μηναίῳ προεορτίων ἡ ἀκο­λου­­θία τοῦ Σαβ­βάτου ψάλλεται μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλο­γητάρια (βλέ­πε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γε­νι­κὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51), συμψαλλομένης καὶ τῆς ἀ­κολουθίας τοῦ ὁσίου κατὰ τὴν συνήθη τάξιν. Κοντάκια τοῦ Σαββάτου. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε΄ 25-ϛ΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 19-29).

9. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΖ΄ (Ι΄ ΛΟΥΚΑ). ῾Η σύλληψις τῆς ἁγίας ῎Αννης τῆς μητρὸς τῆς Θεοτόκου· ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τοῦ ἐν Κύπρῳ ἱ. να­οῦ τοῦ ἁγ. ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (ἐν ἔτει 1091). ῎Αννης τῆς μητρὸς Σαμουὴλ τοῦ προφήτου (1160 π.Χ.). ῏Ηχος β΄, ἑωθινὸν ε΄ (τυπικὸν 9ης Δεκ. §§2-4).
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα, «Μνή­σθητι, Κύριε»· κοντάκιον «῾Ως ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τῆς ἁγίας προσόμοια 3 «Καρπογονοῦσα ἡ στεῖρα» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «Τὸ ἀπόρρητον τοῖς ἀγγέλοις», Καὶ νῦν, «Παρῆλθεν ἡ σκιά».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἁγίας «Σή­με­ρον ἐκ ῥίζης Δαυίδ».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, Καὶ νῦν, «Σήμερον τῆς ἀτεκνίας».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «Σήμερον τῆς ἀτεκνίας». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα κατὰ σειρὰν καὶ ἀνὰ ἓν τῆς ἁγίας «῾Ο νέος οὐρανὸς» καὶ «᾿Αναβόησον Δαυὶδ» ἀντὶ θεο­το­κίων. Εὐλο­γητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προ­κεί­μενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ ὁ α΄ τῆς ἁγίας «Τὴν σύλληψιν σήμερον» (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μετὰ τὴν α΄ στιχολογίαν κάθισμα τῆς ἁγίας «Χορὸς προ­φη­τικός», Δόξα, Καὶ νῦν, τὸ μεσῴδιον «᾿Ιωακεὶμ ὁ ἱερός»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συν­α­ξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμι­ω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ε΄ ἀναστάσιμον, καὶ τῆς ἁγίας ἓν «Εἰσήκουσε τοῦ στεναγμοῦ».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἁγίας προσόμοια 3 (τὰ ἀπόστιχα τοῦ ἑσπερινοῦ) «Ἄννα, ἡ θεία χάρις ποτέ» κ.λπ. 4 –εἰς τοὺς στίχους αὐτῶν τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, τὸ ε΄ ἑωθινὸν «Ὢ τῶν σοφῶν σου κριμάτων», Καὶ νῦν, «῾Υπερ­ευ­λογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σή­μερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα­κα­ρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», «Σήμε­ρον τῆς ἀτεκνίας» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον τοῦ Μηναίου «῾Εορτάζει σήμερον ἡ οἰκουμένη».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἁγίας, 23 Σεπτ., «᾿Αβρα­ὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν» (Γαλ. δ΄ 22-27)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ι΄ Λου­κᾶ, «῏Ην διδάσκων ὁ ᾿Ιησοῦς» (Λκ. ιγ΄ 10-17).
Εἰς τὸ Ἐξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν». Κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε»· «Εἴ­δομεν τὸ φῶς»· «Πληρωθήτω».

10. Δευτέρα. Μηνᾶ τοῦ καλλικελάδου τοῦ ᾿Αθηναίου (γ΄ αἰ.), ῾Ερμογένους, Εὐγράφου μαρτύρων.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. β΄ 20-26)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. η΄ 11-21).

11. Τρίτη. Δανιὴλ ὁσίου τοῦ στυλίτου. Λουκᾶ τοῦ νέου (†980).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. γ΄ 16-δ΄ 4)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. η΄ 22-26).

12. Τετάρτη. † Σπυρίδωνος Τρι­μυ­θοῦντος τοῦ θαυμα­τουρ­γοῦ (†348). ᾿Ιωάννου ὁσίου, ἐπι­σκό­που Ζιχνῶν (†1333).
«Ἡ ἀκολουθία ψάλλεται ὡς ἔστι διατεταγμένη ἐν τῷ Μη­ναίῳ» (Τ.Μ.Ε. 12 Δεκ. §1). Τὰ διὰ τὴν λιτὴν στιχηρὰ εἰς τὸ με­σονυκτικόν. Τὸ ἀπολυτίκιον «Τῆς συνόδου τῆς πρώτης» εἰς μὲν τὸν ἑσπερινὸν καὶ μετὰ τὴν μεγάλην δοξολογίαν ἅπαξ, εἰς δὲ τὸ «Θεὸς Κύριος» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα), καὶ θεοτοκίον «Τοῦ Γαβριήλ». Εὐαγγέλιον ὄρθρου: τοῦ ἱεράρχου, Νοεμ. 13, «᾿Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν» (᾿Ιω. ι΄ 1-9). Κανόνες, ὁ τῆς Θεο­τό­κου (τῆς μικρᾶς Παρακλήσεως) μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τοῦ ἱ­ε­ράρ­χου ἄνευ εἱρμῶν. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεν­νᾶ­ται». Εἰς τὴν λειτουργίαν, κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σή­με­ρον τὸν προαιώνιον Λόγον». ᾿Απόστολος: τοῦ ἱεράρχου, Κυρ. κϛ΄ ἐπιστ., «῾Ως τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε» (᾿Εφεσ. ε΄ 8-19)· Εὐαγ­γέ­λιον: ὁμοίως, Νοεμ. 13, «᾿Εγώ εἰμι ἡ θύρα» (᾿Ιω. ι΄ 9-16). Κοι­νωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

13. Πέμπτη. Εὐ­στρα­τίου, Αὐξεντίου, Εὐγενίου, Μαρ­δα­ρίου καὶ ᾿Ορέστου τῶν μαρτύρων· Λουκίας μάρτυρος.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡ­μέρας, Πέμ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Τίτ. α΄ 5-14)· Εὐ­αγ­γέ­λιον: ἡμέρας, Πέμ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 10-15).

14. Παρασκευή. Θύρσου, ᾿Απολ­λω­νίου, ᾿Αρριανοῦ καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς μαρτύρων (†286-287).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κη΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Τίτ. α΄ 15-β΄ 10)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιγ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 33-41).

15. Σάββατον. ᾿Ελευθερίου ἱερομάρτυρος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ ᾿Ανθίας.
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου ψάλλεται μὲ «Θεὸς Κύριος», καταλιμπανομένων πάντων τῶν νεκρωσίμων (βλέπε ἔμπρο­σθεν εἰς τὰς γεν. τυπικὰς διατάξεις §§31-44). Εἰς τὸν ἑσπερι­νὸν τὰ 3 προσόμοια τοῦ Μηναίου (ἀνὰ μίαν) καὶ τὰ 3 τῶν ἀπο­στίχων, Δόξα, «῾Ιερεὺς ἐννομώτατος», Καὶ νῦν, τὸ α΄ θεο­το­κίον τοῦ ἤχου· ἄνευ εἰσ­ό­δου «Φῶς ἱλαρὸν» χῦμα καὶ τὰ λοιπὰ τῆς ἀκολουθίας τοῦ Σαββάτου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλὰ μετὰ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λει­τουρ­γίαν, κον­τά­κιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον»· ᾿Από­στο­λος: τοῦ ἱερομάρτυρος, 15 Δεκ., «Μὴ ἐπαι­σχυν­θῇς τὸ μαρτύριον» (Β΄ Τιμ. α΄ 8-18)· Εὐ­αγ­γέ­λι­ον: ὁμοίως, Σαβ. α΄ ἑβδ. νηστ., «᾿Επορεύετο ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς σάβ­βασι» (Μρ. β΄ 23-γ΄ 5)· κοινω­νικὸν «Εἰς μνημό­συ­νον».
Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον ᾿Ελευθέριον ναοὺς ἡ ἑορ­τάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία ψάλλεται ἄνευ Παρακλητικῆς ἐξ ἰδιαι­τέρας φυλλάδος, συμφώνως μὲ τὴν ἐν αὐτῇ τυπικὴν διάταξιν.

16. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ΄ (ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ). «Τῶν ἁγίων προ­πα­τό­ρων». ᾿Αγ­γαίου προφήτου (500 π.Χ.). Θεοφα­νοῦς βασιλίσ­σης (†894), Μο­δέ­στου ᾿Ιεροσολύμων. ῏Ηχος γ΄, ἑωθινὸν ϛ΄.
Τὴν ἀκολουθίαν τῶν προπατόρων ζήτει μετὰ τὴν 10ην Δεκεμβρίου.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «῾Ιερέων ποδήρει»· κοντάκιον «῾Ως καλλονήν».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, τῶν προ­πατό­ρων προσόμοια 4, Δόξα, «Τοὺς πρὸ τοῦ νόμου πατέ­ρας», Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ θαυμάσωμεν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Τῶν προπατόρων τὸ σύ­στημα», Καὶ νῦν, «᾿Ασπόρως ἐκ θείου Πνεύματος».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, Καὶ νῦν, «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ τὸ ἀπολυ­τίκιον «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν, «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στι­χολογίας μὲ θεοτοκίον «Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν», καὶ τὰ τῆς β΄ στι­χολογίας μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα­βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ϛ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν καὶ ὁ τῶν προ­πα­τόρων «Πατράσιν αἶνον προσάξωμεν» (ἄνευ εἱρμῶν)· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπακοὴ «Εἰς δρόσον τοῖς παισὶ» καὶ τὸ ἀναστά­σι­μον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῶν προπατόρων, τὸ συναξάριον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ ὑ­πό­μνημα τῆς Κυριακῆς τῶν προπατόρων.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιωτέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ϛ΄ ἀναστάσιμον, τὰ τῶν προπατόρων «Πατέρων μνήμην σήμερον», «᾿Αδὰμ ἀν­ευ­­φη­μήσωμεν» καὶ θεοτοκίον ὅμοιον «῾Αγνὴ παρθένε».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν προπατόρων προσό­μοια 3 εἰς 4 –μετὰ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων τὰ δύο τε­λευ­ταῖα–, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῶν προπατόρων «Δεῦτε ἅπαντες πιστῶς», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 ἀναστάσιμα τρο­πάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν προπατόρων].
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω τὰ οὐρά­νια», «᾿Εν πίστει τοὺς προπάτορας», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τά­κιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον τῆς Κυρ. τῶν προπατόρων· ᾿Απόστολος: προεόρτιος, Κυρ. κθ΄ ἐπιστ., «Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ» (Κολ. γ΄ 4-11)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ια΄ Λουκᾶ, «῎Αν­θρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον» (Λκ. ιδ΄ 16-24, Μτθ. κβ΄ 14).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον Μόδεστον ναοὺς ἡ ἑορτάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία (ἥ τις εὑρίσκεται ἐν ἰδιαιτέρᾳ φυλλάδι ἢ ἐν τέλει τοῦ Μηναίου) συμψάλλεται μετὰ τῆς ἀναστασίμου καὶ τῶν προπατόρων, κατὰ τὴν τυπικὴν διάταξιν τῆς 12ης Δεκεμβρίου §§2-4.

17. Δευτέρα. Δανιὴλ τοῦ προφήτου (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁ­γίων τριῶν παίδων ᾿Ανανίου, ᾿Αζαρίου καὶ Μισαήλ. Διονυ­σίου Αἰγίνης τοῦ θαυματουργοῦ (†1624) τοῦ ἐν Ζακύνθῳ.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: προφή­του, α΄ Κυρ. ἐπιστ. (ἁγ. Πάντων) (῾Εβρ. ια΄ 33-ιβ΄ 2)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιδ΄ ἐβδ. Λουκᾶ (Μρ. θ΄ 42-ι΄ 1). Κοινωνικὸν εἰς προφή­τας «Ἀγαλ­­λιᾶσθε, δίκαιοι».
Σημείωσις. Εἰς τοὺς γεραίροντας τὸν ἅγιον Διονύσιον ναοὺς ψάλ­λε­ται ἡ ἑορτάσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία (ἥ τις εὑρίσκεται ἐν ἰδιαιτέρᾳ φυλλάδι ἢ ἐν τέλει τοῦ Μηναίου)· ἐν τῇ λειτουργίᾳ τὸ προεόρτιον κοντάκιον· ἀναγνώσματα τὰ τοῦ ἱεράρχου, ἃ ζήτει Νοεμβρίου 13ῃ. Ἡ δὲ ἀκολουθία τοῦ προφήτου καὶ τῶν τριῶν νέων καταλιμπάνεται.

18. Τρίτη. Σεβαστιανοῦ, Ζωῆς κ.λπ. μαρτύρων (†287).
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. δ΄ 1-13)· Εὐ­αγ­γέλιον: ὁμοίως, Τρ. ιδ΄ Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 2-12).

19. Τετάρτη. Βονιφατίου μάρ­τυ­ρος (†290). ῎Αρεως (†308), Εὐτυχίου καὶ Θεσσαλονίκης μαρ­τύ­ρων.
Κοντάκιον τῆς ἡμέρας καὶ τὸ προεόρτιον. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ε΄ 11-ϛ΄ 8). Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 11-16).

20. Πέμπτη. Προεόρτια τῶν Χρι­στου­γέννων. ᾿Ιγνατίου ἱε­ρο­μάρτυρος τοῦ Θεοφόρου (†107). Φι­λο­γονίου ἐπισκόπου ᾿Αν­τι­οχείας (†323), ᾿Ιωάννου νεομάρτυρος ἐκ Θάσου (†1652).
Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ σήμερον εἰσέρχονται εἰς πάσας τὰς τακτικὰς ἀκο­λουθίας οἱ ἐν τῷ Μηναίῳ προεόρτιοι ὕμνοι τῶν Χριστουγέννων, οἵ τινες καὶ ἀνα­πληροῦν ἐν ταῖς καθημεριναῖς τοὺς ὕμνους τῆς Πα­ρα­κλητικῆς, ἡ ὁποία σχολάζει μέχρι τῆς 14ης ᾿Ιανουαρίου, πλὴν τῶν Κυρι­ακῶν.
2. Διὰ τὰς ἀκολουθίας τῶν προεορτίων καθημερινῶν βλέπε ἔμ­προ­σθεν, εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§52-63).
3. Εἰς τοὺς ἑσπερινοὺς τῶν προεορτίων καθημερινῶν ψάλλονται μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» οἱ διὰ τὰ ἀπόδειπνα κανόνες τοῦ Μηναίου (Τ.Μ.Ε. Δεκ. 25 §23), μεθ᾿ οὓς λέγεται τὸ τρισάγιον.
4. ῞Εως τῆς 24ης Δεκεμβρίου, ὅπου ἐὰν ψαλῇ ἑόρτιος ἀκολουθία, ψάλ­­λον­ται κα­τα­βασίαι «Χριστὸς γεννᾶται», εἰς δὲ τὴν θ. λειτουργίαν (καὶ εἰς τὰς ὥρας μετὰ τὸ τρισάγιον) ψάλλεται τὸ κοντάκιον «῾Η παρ­θένος σήμε­ρον τὸν προαιώνιον Λόγον».
῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» ψάλλεται τὸ τριῴδιον «῾Η ἀπόρρητος Λόγου Θεοῦ κατάβασις». Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλ᾿ ἀπὸ γ΄, ϛ΄, η΄ καὶ θ΄ ᾠδῆς οἱ εἱρμοὶ τῶν ᾠ­δῶν αὐτῶν· ἄνευ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουργίαν ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ζ΄ 1-6)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 17-28)· κοι­νω­νικὸν «Εἰς μνημόσυνον».

21. Παρασκευή. ᾿Ιουλιανῆς καὶ τῶν σὺν αὐτῇ 500 μαρ­τύ­ρων (†304). Θεμιστοκλέους μάρτυρος (†251).
Εἰς πάσας τὰς προεορτίους καθημερινὰς ἡ ἀκολουθία ψάλ­λε­ται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμ­προ­σθεν γεν. τυπικὰς διατάξεις §§52-63). Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. κθ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ζ΄ 18-25)· Εὐ­αγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιδ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ι΄ 24-32).

22. Σάββατον πρὸ τῶν Χριστουγέννων. ᾿Αναστασίας τῆς φαρ­μα­κο­λυτρίας (†304). Χρυσογόνου καὶ Θε­ο­δότης.
῾Ο ἥλιος εἰσέρχεται εἰς τὸν Αἰγόκερω. ᾿Αρχὴ τοῦ χει­μῶνος.
῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου· μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» τὸ τριῴδιον «᾿Εν καινοῖς τὸ συνέδριον». Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ καταβασιῶν καὶ ἄνευ δοξολογίας μεγάλης. Εἰς τὴν λειτουρ­γίαν, μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτί­κια «῾Ετοιμάζου, Βηθλεέμ», «῾Η ἀμνάς σου, ᾿Ιησοῦ», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώ­νιον Λόγον». ᾿Απόστολος: Σαβ. πρὸ Χριστοῦ γεννήσεως, Σαβ. κϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. γ΄ 8-12)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. ιβ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 19-29). Κοινωνικὸν «Ἀγαλλιᾶσθε, δί­και­οι».

23. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ. «Μνήμη πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων ἀπὸ ᾿Αδὰμ ἄχρις ᾿Ιωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς ὑπεραγίας Θεοτό­κου· ὁμοίως καὶ τῶν προφητῶν καὶ προφητίδων, ἐξαιρέτως δὲ τοῦ προφήτου Δανιὴλ (560 π.Χ.) καὶ τῶν ἁγίων τριῶν παίδων». Τῶν ἐν Κρήτῃ δέκα μαρτύρων († γ΄ αἰ.). Τὰ ἐγκαί­νια τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ μεγάλης ᾿Εκκλησίας, ἤτοι τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας ἐν Κων­σταν­τι­νου­πόλει. ῏Ηχος δ΄, ἑωθινὸν ζ΄ (τυ­πι­κὸν Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, περ. β΄ §§4-6).
Τὴν ἀκολουθίαν τῆς Κυριακῆς πρὸ τῆς Χριστοῦ γεννή­σε­ως ζήτει ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τὴν 17ην Δε­κεμ­βρίου.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «῾Ετοιμάζου, Βηθλεέμ», Δόξα, «῾Η ἀμνάς σου, ᾿Ιησοῦ»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» ἀναστάσιμα 4, προσόμοια προ­εόρτια 3 «Παρθένε πανάμωμε Θεοῦ» κ.λπ. καὶ τῶν πα­τέ­ρων 3 «Τὰ τῶν πατέρων σήμερον, πιστοὶ» κ.λπ., Δόξα, «Δα­νι­ὴλ ἀνὴρ ἐπιθυμιῶν», Καὶ νῦν, «῾Ο διὰ σὲ θεοπάτωρ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ τὰ ἐν τῷ Μηναίῳ ἀναγνώσματα τῆς Κυριακῆς.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «Χαίρετε, προφῆται τί­μιοι», Καὶ νῦν, «᾿Ιδοὺ καιρὸς ἤγγικεν».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως κήρυγμα», Δό­­ξα, «Με­γάλα τὰ τῆς πίστεως κατορθώματα», Καὶ νῦν, «῾Ε­τοιμάζου, Βηθλεέμ».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κα­νὼν τοῦ ἤχου, Δόξα, τὸ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελον «Βολίδες ἀστράπτοντες», Καὶ νῦν, «῾Αμαρτωλῶν τὰς δεήσεις»· τὰ τρια­δικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ ἀπολυτίκιον «῾Ετοι­μά­ζου, Βηθλεέμ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύρι­ος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πο­λυ­έλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ἀνὰ δύο ἀναστάσιμα, εἰς δὲ τὸ Καὶ νῦν αὐ­τῶν ἀντὶ θεοτοκίων ἀνὰ ἓν προεόρτιον [«Βηθλεέμ, ἑτοιμά­ζου», «᾿Εκ τῆς Περσίδος βασιλεῖς» (23ης Δεκ.)]. Εὐλογη­τά­ρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ζ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝωΝ μόνον ὁ τῶν πατέρων «Κύματι θαλάσσης», μετὰ δὲ τὸν εἱρμὸν ἑκάστης ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον τροπάριον μὲ στίχον «Δό­ξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε», τὰ ἑπόμενα μὲ στίχον «῞Αγιοι τοῦ Θεοῦ», καὶ εἰς τὰ δύο τελευταῖα Δόξα, Καὶ νῦν· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπα­κοὴ «῎Αγγελος παίδων ἐδρόσισε» καὶ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου χῦμα· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ προεόρτιον τῆς Κυριακῆς κοντάκιον «Εὐφραίνου, Βηθλε­ὲμ» μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ «Τῆς σῆς, παρθένε, κυήσεως», τὸ συναξάριον τῆς 23ης τοῦ μηνὸς καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυρια­κῆς πρὸ τῶν Χριστουγέννων.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται»· «Τὴν τιμιω­τέ­ραν», «[Μεγάλυνον, ψυχή μου...] Μυστήριον ξένον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ζ΄ ἀναστάσιμον «῞Ο­τι ᾖραν τὸν Κύριον», τὸ τῶν πατέρων «Πατριαρχῶν οἱ πρόκριτοι» καὶ τὸ προεόρτιον «Εὐφραίνου, Βηθλεέμ».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῶν πατέ­ρων προσόμοια 3 «῏Αρόν σου τὴν φωνὴν» κ.λπ. εἰς 4 –εἰς τοὺς πρὸ αὐτῶν στίχους τὰ δύο τελευταῖα–, Δόξα, «Τῶν νο­μι­κῶν διδαγμάτων», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξο­λο­γία μεγάλη, «Σή­μερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ καὶ εἰς τοὺς μακαρισμοὺς 4 ἀναστάσιμα τρο­πάρια τοῦ ἤχου καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν πατέρων].
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρόν», «῾Ετοι­μά­ζου, Βηθλεέμ», «Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κα­τορ­θώματα» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν προαιώ­νι­ον».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: Κυρ. πρὸ τῶν Χρι­στου­γέν­νων, «Πίστει παρῴκησεν ᾿Αβραάμ» (῾Εβρ. ια΄ 9-10, 32-40)· Εὐ­αγγέλιον: ὁμοίως, «Βίβλος γενέσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ» (Μτθ. α΄ 1-25).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

24. Δευτέρα. Εὐγενίας ὁσιομάρτυρος (†262) καὶ Φιλίπ­που τοῦ πατρὸς αὐτῆς, Βασίλλας καὶ ᾿Αχαϊκοῦ μαρ­­τύ­ρων.
Ἡ ἀκολουθία τῆς ἡμέρας ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ τάξιν.
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ «Νῦν ἀπολύεις» συνά­πτεται ὁ κανὼν τοῦ ἀποδείπνου «῎Αρχων ἐξ ᾿Ιούδα» (μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτοῦ). Εἶτα τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Α­πεγράφετο ποτέ» (ἅπαξ), ἡ συνήθης ἐκτενὴς (ὡς μὴ γε­νομένης εἰσόδου) καὶ ἡ συνήθης ἀπόλυσις.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Α­πε­γράφετο ποτέ» δίς (μετὰ τοῦ Δόξα, Καὶ νῦν), ἡ δὲ λοιπὴ ἀκολουθία ἄνευ καταβασιῶν, ἀλλὰ μόνον οἱ εἱρμοὶ τῆς γ΄ καὶ τῆς ϛ΄ ᾠδῆς εἰς τὴν τάξιν αὐτῶν· εἰς τὸ «Αἰνοῦμεν, εὐλο­γοῦ­μεν» ὁ εἱρμὸς τῆς η΄ ᾠδῆς «Τὸν ἐν καμίνῳ τοῦ πυρός»· «Τὴν τι­μι­ω­τέραν», ὁ εἱρμὸς τῆς θ΄ ᾠδῆς «᾿Ανάρχου γεννήτορος» καὶ τὸ «῎Αξιον ἐστίν»· εἰς τὰ ἐξαποστειλάρια καὶ τοὺς αἴ­νους, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· «Σοὶ δόξα πρέπει» καὶ ἡ δοξολογία χῦμα· εἰς τὸν στίχον τῶν αἴνων ἅπαντα ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· «᾿Αγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖ­σθαι», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπο­λυ­τίκι­ον «᾿Απεγράφετο ποτὲ» καὶ ἡ (μεγ.) ἀπόλυσις. Ἐν συνεχείᾳ ψάλλονται αἱ
Μεγάλαι ὧραι (τυπικὸν 25ης Δεκεμβρίου, περίπτωσις α΄ §§2-5). Εἰς τὴν α΄ ὥραν «Εὐλογητὸς ὁ Θεός», [«Δόξα σοι, ὁ Θε­ὸς ἡμῶν, δόξα σοι», «Βασιλεῦ οὐράνιε»,] τρισάγιον κ.λπ., αἱ δὲ λοιπαὶ ὧραι ἄρχονται ἀπὸ τοῦ «Δεῦτε προσκυνήσω­μεν», καθὼς ἐπισυνάπτονται εὐθὺς μετὰ τὴν εὐχὴν τῆς προ­η­γουμένης ὥρας. Ἡ ἀκολουθία αὐτῶν ὡς ἔχει εἰς τὸ Μη­ναῖον. Ἐν ᾧ ψάλλονται τὰ ἰδιόμελα τῆς γ΄, τῆς ϛ΄ καὶ τῆς θ΄ ὥρας, ὁ διάκονος (ἢ ὁ ἱερεὺς φέρων ἐπιτραχήλιον καὶ φελώ­νιον) θυ­μιᾷ [προπορευομένου λαμπαδούχου] τὸν ναὸν καὶ τὸν λαὸν μετὰ θυμιατοῦ (κατζίου).
Ὥρα θ΄. Μετὰ τὰ δύο πρῶτα ἰδιόμελα τῆς ὥρας ὁ α΄ χορὸς ψάλλει Δόξα Πατρί, ὁ β΄ Καὶ νῦν, καὶ ὁ κανονάρχης ἱστά­με­νος εἰς τὸ μέσον τοῦ ναοῦ ἀναγινώσκει –κατὰ στίχον– «εὐλα­βῶς καὶ κατὰ τὸ ὕφος τοῦ Εὐαγγελίου» τὸ ἰδιόμελον «Σή­με­ρον γεννᾶται ἐκ Παρθένου» (τὸν μὲν πρῶτον τοῦτον στίχον λέγει τρίς, καὶ συνεχίζει τοὺς λοιποὺς «῾Ράκει καθάπερ βρο­τὸς» κ.λπ. ἀνὰ μίαν μέχρι τοῦ «Προσκυνοῦμέν σου τὴν γέν­ναν, Χριστέ», ὅ περ ἐπαναλαμβάνει τρίς, τὸ δὲ «Δεῖξον ἡμῖν» ἅπαξ)· εἶτα οἱ χοροὶ ψάλλουν τοῦτο ἐναλλὰξ κατὰ στίχον, μεθ᾿ ὃ ἡ Προφητεία, ὁ ᾿Απόστολος, τὸ Εὐαγγέλιον καὶ τὰ λοι­πά. Μετὰ τὴν εὐχὴν «Δέσποτα Κύριε ᾿Ιησοῦ Χριστὲ» [συν­­ήθως παραλείπονται ἐν ταῖς ἐνορίαις τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μα­­κα­ρισμοί, καὶ] λέγεται εὐθὺς ἡ (μικρὰ) ἀπόλυσις. ᾿Εν συν­εχείᾳ
῾Ο μέγας ἑσπερινὸς τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων μετὰ τῆς θ. λειτουργίας τοῦ μεγάλου Βασιλείου.
«Εὐλογημένη ἡ βασιλεία», ὁ προοιμιακός, ἡ μεγάλη συν­απτή.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ» στιχηρὰ ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς 4 «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ» κ.τ.λ. εἰς 6, Δό­ξα, Καὶ νῦν, τὸ ἕτερον ἰδιόμελον «Αὐγούστου μοναρ­χή­σαν­τος ἐπὶ τῆς γῆς».
ΕΙΣΟΔΟΣ μετὰ τοῦ Εὐαγγελίου, «Φῶς ἱλαρόν», καὶ εὐθὺς ἀναγινώσκονται τὰ
αναγνωσματα. Τὸ α΄ ἀνάγνωσμα «᾿Εν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός»· εἶτα ὁ α΄ χορὸς τὸ τροπά­ριον «Λαθὼν ἐτέχθης», τοῦ ὁποίου τὸ ἀκρο­τελεύτιον «Καὶ μάγους σοι προσήνεγκε» ψάλλεται (ἀρχομένου τοῦ β΄ χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ πϛ΄ (86ου) ψαλμοῦ, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ α΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον «Λαθὼν ἐτέχθης» ὁλό­κληρον. Εἶτα τὸ ζ΄ ἀνάγνωσμα «Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν»· μετ᾿ αὐτὸ ὁ β΄ χορὸς τὸ τροπάριον «᾿Ανέτειλας, Χριστέ, ἐκ παρθένου», τὸ ἀκρο­τε­λεύτιον τοῦ ὁποίου «Μάγους ὁδηγήσας» ψάλλεται (ἀρχο­μέ­νου τοῦ α΄ χοροῦ) μετὰ τῶν στίχων τοῦ Ϟβ΄ (92ου) ψαλμοῦ, ὡς ἐν τῷ Μη­ναίῳ, Δόξα, Καὶ νῦν, ὁ β΄ χορὸς τὸ αὐτὸ τροπάριον «᾿Ανέτειλας, Χριστὲ» ὁλόκληρον. Εἶτα τὸ η΄ ἀνάγνωσμα «Προσέθετο Κύριος», μεθ᾿ ὃ «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν», «Ὅτι ἅγιος εἶ, ὁ Θεὸς» καὶ τὸ τρισάγιον. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· ᾿Από­στολος: τοῦ ἑσπε­ρι­νοῦ, Σαβ. α΄ ἑβδ. νηστ., «Πολυμερῶς καὶ πο­λυτρόπως» (῾Εβρ. α΄ 1-12)· Εὐαγγέλιον: τῆς γ΄ ὥρας, «᾿Εξῆλθε δόγμα» (Λκ. β΄ 1-20).
Καθεξῆς ἡ θ. λειτουργία τοῦ μεγ. Βασιλείου. Εἰς τὸ ᾿Εξαι­ρέτως «᾿Επὶ σοὶ χαίρει». Κοινωνικὸν «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς». Ἀπόλυσις «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀ­να­κλιθεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

25. Τρίτη. † Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥ­ΡΙ­ΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙ­ΣΤΟΥ.
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, τὰ διὰ τὴν λι­τὴν στι­χηρὰ τῆς ἑορτῆς (παραλειπομένων τῶν πρὸ τῶν δύο τελευταίων ἰδιομέλων ὑπαρχόντων στίχων τῆς μικρᾶς δοξο­λογίας Δόξα, Καὶ νῦν) καὶ ἐν συνεχείᾳ τὰ 3 ἰδιόμελα τοῦ στίχου τοῦ ἑσπερινοῦ «Μέγα καὶ παράδοξον» κ.λπ., ἄνευ τῶν πρὸ αὐτῶν στίχων, Δόξα, «Εὐφράνθητι, ᾿Ιερουσαλήμ», Καὶ νῦν, «Σπηλαίῳ παρῴκησας», τρισάγιον κ.λπ., τὸ ἀπολυ­τί­κιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ρι­ος» τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» τρίς. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος «Αἰνεῖτε τὸ ὄνομα Κυρίου».]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ τῆς ἑορτῆς κατὰ σειράν· τὸ α΄ ἀντί­φω­νον τοῦ δ΄ ἤχου, τὸ προκείμενον, Εὐαγγέλιον ὄρθρου, ὁ ν΄ ψαλ­μὸς χῦμα, καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, οἱ δύο τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν εἱρμῶν αὐτῶν («ἄ­νευ στίχων»), Δόξα, Καὶ νῦν εἰς τὰ δύο τελευταῖα τροπά­ρια ἑκάστης ᾠδῆς τοῦ β΄ κανόνος· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς ἡ ὑπακοὴ «Τὴν ἀπαρχὴν τῶν ἐθνῶν» χῦμα· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴ­κου τῆς ἑορτῆς καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ διπλαῖ οἱ εἱρμοὶ «Χριστὸς γεννᾶται» καὶ «῎Εσωσε λαόν»· (ἀντὶ τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου Τὴν τιμιωτέ­ραν), ψάλλονται οἱ εἱρμοὶ καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς τῶν δύο κανό­νων μὲ τὰ ἐν τῷ Μηναίῳ με­γαλυνάρια τῆς ἑορτῆς· εἶτα οἱ δύο εἱρμοὶ μετὰ τῶν ἀντιστοίχων μεγα­λυναρίων «Με­γά­λυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Μυστήριον ξένον» καὶ «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν λυτρωσαμένην... Στέργειν μὲν ἡμᾶς».
Τὸ ἐξαποστειλάριον ἐκ τρίτου, εἰς τοὺς αἴνους τὰ στιχηρὰ τοῦ Μηναίου, δο­ξολογία μεγάλη, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυ­μνίων αὐτῶν.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «᾿Εκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤ­μοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰ­ῶ­να, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐκ παρθέ­νου τεχθείς, ψάλλοντάς σοι ἀλληλούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ μόνον τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέν­νη­σίς σου, Χριστὲ» καὶ τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς «῾Η παρθένος σή­μερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει». ᾿Αντὶ τρισαγίου «῞Οσοι εἰς Χριστόν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: τῆς ἑορτῆς –μετὰ τοῦ προ­κειμένου αὐτοῦ–, 25 Δεκ., «῞Οτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρό­­νου» (Γαλ. δ΄ 4-7)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, 25 Δεκ., «Τοῦ ᾿Ιησοῦ γεν­νη­θέντος ἐν Βηθλεέμ» (Μτθ. β΄ 1-12).
Καθεξῆς ἡ θεία λειτουργία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου. Εἰς τὸ ᾿Ε­ξαι­ρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου... Μυστήριον ξένον».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Λύτρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτοῦ· ἀλλη­λούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς, «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ. ᾿Απόλυσις ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν.
Σημείωσις. ᾿Απὸ τῆς σήμερον ἕως τῆς 4ης ᾿Ιανουαρίου (2013) ἐπι­τρέπεται κατάλυσις εἰς πάντα.

26. Τετάρτη. † ῾Η σύναξις τῆς ῾Υπεραγίας Θεο­τό­κου. Εὐθυ­μίου Σάρδεων ἱερομάρτυρος τοῦ ὁμολογητοῦ (†840).
Εἴδησις. Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους καθημερινὰς αἱ ἀκολουθίαι ψάλλονται μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν γεν. τυπικὰς δια­τάξεις §§52-63).
῾Η ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τυπικὸν 25ης Δεκ., §§ 9-11, καὶ ὑποσημ. 5).
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸν προ­οιμιακὸν δὲν γίνεται στι­χολογία Ψαλτηρίου. Μετὰ τὴν εἴσοδον κ.λπ., τὸ μέγα προ­κεί­μενον «Τίς θεὸς μέγας» μετὰ τῶν στίχων αὐτοῦ. ᾿Απολυ­τίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ» (τὸ αὐτὸ καὶ εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τρίς). ᾿Απόλυσις, ὡς χθές. Εἰς τὸ μεσονυκτι­κὸν μετὰ τὸ τρισάγιον τὸ ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς ἅπαξ.
Εἰς τὸν ὄρθρον τὰ καθίσματα τῆς ἑορτῆς «Δεῦτε ἴδωμεν, πιστοί», «Τί θαυμάζεις, Μαριὰμ» ἐκ δευτέρου· ὁ ν΄ χῦμα. Κα­νό­νες οἱ δύο τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν εἱρ­μῶν αὐτῶν, ὡς χθές· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ κον­τά­κιον τῆς ἑορτῆς «῾Η παρθένος σήμερον» καὶ τὸ μεσῴδιον κάθι­σμα «᾿Αγαλλιάσθω οὐρανός» (ὅρα χθὲς μετὰ τὴν γ΄ ᾠδήν)· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τῆς Θεοτό­κου καὶ τὸ συναξάριον. Κα­τα­βασίαι οἱ εἱρμοὶ μόνον τοῦ ἰαμ­βικοῦ κανόνος «῎Εσωσε λαόν»· ἀντὶ τοῦ Τὴν τιμιωτέραν, οἱ εἱρμοὶ καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς ἀμφοτέρων τῶν κανόνων τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν μεγαλυναρίων ὡς χθές, καὶ εἶτα «Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς». ᾿Εξα­πο­στειλάριον καὶ αἶνοι ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τῇ 26ῃ), δοξολογία με­γάλη, τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» ἅπαξ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα, εἰσοδικόν, ἀπολυτίκιον καὶ κοντάκιον ὡς χθές· ἀντὶ τρισαγίου «῞Οσοι εἰς Χριστόν». ᾿Απόστολος: τῆς Θεοτόκου, ϛ΄ ὥρας μεγ. Παρασκευῆς, «῾Ο ἁ­γι­ά­ζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι» (῾Εβρ. β΄ 11-18)· Εὐαγγέλιον: ὁ­μοίως, θ΄ ὥρας Χρι­στου­γέν­νων, «᾿Αναχωρησάντων τῶν μά­γων» (Μτθ. β΄ 13-23). Εἰς τὸ ᾿Εξαι­ρέτως «Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς». Κοινωνικὸν «Λύ­τρωσιν ἀπέστειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐ­τοῦ· ἀλληλούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ». Ἀπόλυσις ἡ τῆς ἑορτῆς.
Εἰδήσεις. 1. ᾿Απὸ αὔριον ἕως τῆς 30ῆς Δεκ. τῶν κανόνων τοῦ Μη­ναί­ου προτάσσονται οἱ τῆς ἑορτῆς· τὴν μὲν 27ην καὶ 29ην ὁ α΄ κανών, τὴν δὲ 28ην καὶ 30ὴν ὁ β΄. Καταβασίαι, ἐὰν ἑορτάζεται ἅγιος, «῎Εσωσε λαόν».
2. Ἕως τῆς 30ῆς Δεκεμβρίου ἀντίφωνα τὰ τῆς ἑορτῆς· εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς ὁ ἐκ παρθένου τεχθείς»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει».
3. Ἕως τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς εἰς πάσας τὰς ἀκολουθίας ἀπό­λυ­σις «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνακλιθεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σω­τη­­ρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».

27. Πέμπτη. † Στεφάνου πρωτομάρτυρος καὶ ἀποστόλου (†34). Θεοδώρου ὁσίου τοῦ γραπτοῦ (†840).
Αἱ ἀκολουθίαι τοῦ πρωτομάρτυρος καὶ τοῦ ὁσίου συμ­ψάλ­λονται μετὰ τῆς ἀκολουθίας τῆς ἑορτῆς, ὡς ἐν τῷ Μη­ναί­ῳ. Εἰς τὸν ἑσπερινὸν ἄνευ εἰσόδου. Εἰς τὸν ὄρθρον ἄνευ κα­τα­βασιῶν, στιχο­λογοῦμεν δὲ «Τὴν τιμιωτέραν»· μετὰ τοὺς αἴνους παραλείπονται τὰ ἀπόστιχα καὶ ψάλλεται δοξολογία μεγάλη. Εἰς τὴν λειτουργίαν, ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς· εἰσο­δι­κὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐκ παρθένου τε­χθείς». Μετὰ τὴν εἴσοδον ἀπολυτίκια «῾Η γέννησίς σου», «Βασίλειον διάδημα» καὶ τοῦ ναοῦ· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει». Τρισάγιον. ᾿Απόστολος: τοῦ πρωτομάρτυρος, Δευτ. γ΄ ἑβδ. Πράξ., «Στέφανος πλήρης πί­στεως καὶ δυνάμεως» (Πρξ. ϛ΄ 8-ζ΄ 5, 47-60)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Κυρ. ιγ΄ Ματθ., «῎Αν­θρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης» (Μτθ. κα΄ 33-42). «῎Αξιον ἐστί». Κοινωνικὸν «Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν».

28. Παρασκευή. Τῶν ἁγίων Δισμυρίων τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων μαρτύρων (†302). Γλυκερίου μάρτυρος.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. λ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ια΄ 8-14)· Εὐ­αγ­γέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιε΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 1-12).

29. Σάββατον μετὰ τὰ Χριστούγεννα. Τῶν ἁγίων νηπίων τῶν ὑπὸ τοῦ ῾Ηρῴδου ἀ­ναι­ρε­­­θέν­των· Μαρκέλλου ὁσίου.
῾Η ἀκολουθία κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν. ᾿Απόστολος –μετὰ τοῦ ἐν τῷ μηνολογίῳ προκειμένου αὐ­τοῦ– Σαββάτου μετὰ τὰ Χριστούγεννα, ζήτει Σαβ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ., «Τέκνον Τιμόθεε, δίωκε δικαιοσύνην» (Α΄ Τιμ. ϛ΄ 11-16)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Σαβ. μετὰ τὰ Χρι­στούγεννα, «᾿Ηκολούθησαν τῷ ᾿Ιη­σοῦ ὄχλοι πολλοί» (Μτθ. ιβ΄ 15-21).

30. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ. «᾿Ι­ωσὴφ τοῦ μνήστορος, Δαυὶδ τοῦ προφητάνακτος καὶ ᾿Ια­κώ­βου τοῦ ἀδελφοθέου». ᾿Ανυσίας ὁσιομάρτυρος τῆς ἐν Θεσ­σα­λο­νίκῃ (†285-305). ῏Ηχος πλ. α΄· ἑωθινὸν η΄.
Τυπικὸν 25ης Δεκ., περίπτωσις ε΄ §§41-43· τὰ τῆς Κυριακῆς μετὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ γέννησιν βλέπε ἐν τῷ Μηναίῳ μετὰ τὴν 26ην καὶ πρὸ τῆς 27ης Δεκεμβρίου.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «῾Η γέννησίς σου», Δόξα, «Τὰς ἀλγηδόνας»· κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τῆς ἑορτῆς ἰδιόμελα «Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα» κ.λπ. 3 καὶ τῶν θεοπα­τό­ρων προσόμοια 3, Δόξα, «Μνήμην ἐπιτελοῦμεν», Καὶ νῦν, «᾿Εν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, «῾Ιερέων μνήμη», Καὶ νῦν, «Χορεύουσιν ἄγγελοι».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, τῶν δι­καίων «Εὐαγ­γελίζου, ᾿Ιωσήφ», Καὶ νῦν, «῾Η γέννησίς σου, Χρι­στέ».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνα­κλι­θεὶς διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν καὶ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χρι­στὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. ῾Ο τριαδικὸς κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τρι­αδικὰ «῎Αξιόν ἐστι», τρισάγιον κ.λπ., ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ­ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα καὶ ἀνὰ ἓν μεθέορτον (30 Δεκ.) ἀντὶ θεοτοκίων. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθ­μοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (η΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά­ξε­ως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν, καὶ οἱ δύο τῆς Κυριακῆς μετὰ τὰ Χριστούγεννα· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ ἀνα­στά­σιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου (χῦμα) καὶ ψάλλονται τὰ μεσῴδια καθίσματα τῆς Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεννα «Πατρὸς ὡς ἀληθῶς», Δόξα, Καὶ νῦν, «Χορὸς τῶν προφητῶν»· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον «Εὐφροσύνης σήμερον» μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ (Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεννα), τὸ συναξάριον τῆς 30ῆς τοῦ μηνὸς καὶ τὸ ὑπόμνημα τῆς Κυριακῆς.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «῎Εσωσε λαόν»· «Τὴν τιμιωτέραν», «[Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν...] Στέργειν μὲν ἡ­μᾶς».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ η΄ ἀναστάσιμον «Δύο ἀγγέλους βλέψασα», τὸ τῶν ἁγίων «Σὺν ᾿Ιακώβῳ μέλ­ψω­μεν» καὶ τῆς ἑορτῆς «᾿Επεσκέψατο ἡμᾶς».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἑορτῆς 4 «Εὐ­φραί­νεσθε, δίκαιοι» κ.λπ. –εἰς στίχους τὰ δύο τελευ­ταῖα α΄) «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου», β΄) «᾿Εκ γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε· ὤ­μοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται»–, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τῆς Κυρ. μετὰ τὰ Χρι­στούγεννα «Αἷμα καὶ πῦρ καὶ ἀτμίδα καπνοῦ», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «᾿Αναστὰς ἐκ τοῦ μνή­ματος» (ἢ «Σή­μερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν ἐφυμνίων αὐτῶν (ὡς εἰς τὸ Μηναῖον 25 Δεκ.).
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἀ­να­στὰς ἐκ νεκρῶν...»
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον», «῾Η γέν­νησίς σου, Χριστέ», «Εὐαγγελίζου ᾿Ιωσήφ», καὶ τοῦ ναοῦ, κον­τάκιον «῾Η παρθένος σήμερον». Τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Από­στολος: Κυρ. μετὰ τὰ Χριστούγεν­να, Κυρ. κ΄ ἐπιστ., «Γνωρί­ζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον» (Γαλ. α΄ 11-19)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «᾿Αναχωρη­σάντων τῶν μάγων» (Μτθ. β΄ 13-23).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

31. Δευτέρα. ᾿Απόδοσις τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστου­γέν­νων. Με­λά­νης ὁσίας τῆς ῾Ρωμαίας (†449), Ζωτικοῦ ὀρφα­νο­τρόφου.
Ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῇ κυρίᾳ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς (25 Δε­κεμ­βρίου) μετὰ τῶν ἑξῆς διαφορῶν:
Εἰς τὸν ἑσπερινὸν μετὰ τὸ δοξαστικὸν τῶν ἑσπερίων γί­νε­ται εἴσοδος, «Φῶς ἱλα­ρὸν» καὶ τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας. Τὰ ἀνα­γνώσματα καταλιμπάνονται· ὡσαύτως καὶ τὰ ἰδιό­με­λα τῆς λιτῆς. Ἀπόστιχα τὰ τῆς ἑορ­τῆς, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστὲ» γ΄. Ἀπό­λυσις ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
Εἰς τὸν ὄρθρον δὲν λέγεται τὸ μετὰ τὸν πολυέλεον κά­θι­σμα οὔτε Εὐαγγέλιον. ᾿Απὸ γ΄ ᾠδῆς τῶν κανόνων, ἀντὶ τῆς ὑπακοῆς, τὸ μετ᾿ αὐτὴν κάθισμα «᾿Αγαλλιάσθω οὐρανὸς» δίς· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τῆς ἑορτῆς, τὸ συναξά­ριον τῆς 31ης Δεκεμβρίου. Κατα­βασίαι διπλαῖ καὶ ἡ θ΄ ᾠδὴ ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ.
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα καὶ εἰσοδικόν, ὡς ἐν τῇ ἑορτῇ· ἀπολυτίκιον «῾Η γέννησίς σου, Χριστέ», κοντάκιον «῾Η παρθένος σήμερον». Τρισάγιον. ᾿Απόστολος ἡμέρας, Δευτ. λα΄ ἑβδ. ἐπιστ. (῾Εβρ. ια΄ 17-31)· Εὐαγ­γέλιον: παραλει­φθέν, Πέμ. β΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. η΄ 23-27). Καθεξῆς ἡ θεία λει­τουρ­γία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου. Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως, «Μεγά­λυ­νον, ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν... Στέργειν μὲν ἡμᾶς»· κοι­νωνικὸν «Λύτρωσιν ἀπέ­στειλε Κύριος τῷ λαῷ αὐτο· ἀλ­λη­λούια»· ἀντὶ τοῦ Εἴδομεν τὸ φῶς «῾Η γέννησίς σου, Χρι­στέ». ᾿Απόλυσις ἡ τῆς ἑορτῆς.


(δημοσίευσις 30/9/2011)


****

Σημείωσις. τὸ παρὸν συντάσσεται ὑπὸ Διονυσίου ᾿Ανα­το­λικιώτου καὶ παρέχεται διὰ προσωπικὴν χρῆσιν τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ διαδικτυακοῦ τόπου τῆς «Συμβολῆς» (http://www.symbole.gr). προσφέρεται δὲ εὐχαρί­στως καὶ εἰς τὸν «ἐν ᾿Αθήναις σύλλογον μουσικοφίλων Κωνσταν­τινου­πό­λεως», κατόπιν ἐπικοινωνίας μετὰ τοῦ προέδρου τοῦ συλλόγου κ. Στα­ματίου Κίσσα, διὰ νὰ χρησιμεύσῃ διὰ τὰς ἀνάγκας τῆς ἱστοσελίδος τοῦ συλλόγου, ὕστερον ἀπὸ τὰς ἀναγκαίας ἀλλαγὰς ποὺ θὰ ἐπιφέρουν οἱ συνεργάται αὐτοῦ.